Nurses: "a Voice for Leading the World's Health Care"

 On the Occasion of May 12, the International Nurses Day

Nurses: "a Voice for Leading the World's Health Care"

May 12 is the International Nurses Day. Every year on this occasion, the work of nurses and their role in the country's medical staff is appreciated around the world. This is an opportunity that the working and educational circumstances of this group of working population, who are called the backbone of the health care system in any country, to be in the public spotlight. Especially these days, the world is facing a major crisis of Corona prevalence and nurses around the world are trying to save lives of patients with admirable self-sacrifice day and night.

The history of this day dates back to 1965, which was named the International Nurses Day with the approval of the United Nations, in honor of the anniversary of the birthday of Ms. Florence Nightingale.

This profession in Iran, with the establishment of the first nursing school in 1915 in Urmia, gradually found its place in the country's education and labor market system. Since then, several educational centers have been established and nursing has established its place in the health care system as an independent medical profession. Despite the relatively short history of this profession, the rate of theoretical growth and expansion and the quality of care and nursing science in the world are significant. Our country's nurses are not far from this process. Theoretical education in Iranian nursing schools is at a high level and students in this field have the opportunity to study up to a doctorate in nursing.

One of the basic principles of nursing and nursing science that every student in this field gets acquainted with during the years of their studies and part of their professional commitment is based on is that “nurses should provide nursing care regardless of race nationality, religion, culture, gender, age, socio-economic status, political issues, physical or mental illness or any other factor and try to eliminate injustice and inequality in society."

The International Council of Nurses defines nurses' main task as: "spreading health, preventing disease, rebuilding and maintaining health, reducing pain and protecting human life and dignity."

These teachings should guide the nurse's daily routine. The first thing any Iranian nurse encounters at work is the incomprehensible gap between the two teachings. The view of fundamental discrimination, which prevails at all levels of the healthcare system, shows a backsliding discrepancy. On the other hand, working conditions, wages and other employment benefits that are at a low level undermine the self-confidence and professional pride of nurses.

According to official statistics, nurses' wages are at the lowest level among government employees. A large number of nurses work in in the government departments. Even the same low level of wages is not paid on time, and according to the Deputy Minister of Nursing of the Ministry of Health, in some centers, there is a 10-month arrears and 8-month overtime payments.

Simultaneously with the outbreak of COVID-19 disease, the importance and status of medical staff, led by the role of nurses in particular, was reflected in the public mind. The shortage of nurses has now become more apparent and forced the government to hire nurses. We have around 20,000 unemployed nurses in the country. Even in such critical days when human health and life are at risk for the spread of virus, disease and death, the government is reluctant to enter into fair employment contracts with nurses. After a while, it was announced that the contracts that would be signed would be valid for 89 days, and according to the governing employment rules, 89-day contracts could be terminated without any commitment by the employer.

Although nurses working in the private sector receive higher wages, their job security is worse than that of public sector employees. In the days leading up to the outbreak of COVID-19 virus, some private hospitals fired their nurses.

Another problem for nurses is the daily working hours, which sometimes last up to 12 hours. Working hours and leisure time are not explicit in the existing laws. A nurse can work non-stop on weekdays all day long.

Discrimination against women nurses has been repeatedly protested by them. The lack of an independent trade union to work for the rights of this hardworking and dedicated group is one of the serious shortcomings of this profession. Existing trade unions, including the Medical Council, which was formed in 2001 with the approval of the parliament, are neither real nor independent unions. In Iran, nurses with 150,000 people make up the largest group of medical staff. Establishing an independent trade union is essential to pursuing trade union demands and defending their rights.

This year, the International Nurses Day coincides with Ms. Florence Nightingale's 200th birthday. The World Health Organization (WHO) has named this year as the “Year of the Nurse and the Midwife 2020” and called the nurses' professional moto "a Voice for Leading the World's Health Care."

The Left Party of Iran (People’s Fadaian) congratulates all nurses in the country on the International Nurse's Day and wishes them success and health on these difficult days. We believe that the demands of nurses, such as the implementation of the tariff law, fair wages, occupational safety, the reduction of the gap between university education and real work at the patients' beds, career development, etc., which have been raised for years and accumulated should be executed. It is also important to honor the nurses who gave their lives in the fight against Corona and to support their survivors. The nurses must be given tremendous benefits, and in the wake of the Corona Crisis, they must be given special leave with rewards for recovering their worn-out strength. 

Political-Executive Board of the Left Party of Iran (People’s Fadaian)

May 10, 2020

------------------

به مناسبت ۱۲ مه روز پرستار

پرستاران «صدایی برای رهبریِ مراقبت از جهان»

روز ۱۲ ماه مه برابر با ۲۳ اردیبهشت روز جهانی پرستار است. هر سال به این مناسبت در سراسر جهان کار سترگ پرستاران و نقش آنان در کادر درمانی کشور ارجگذاری می شود و فرصتی استکه موقعیت شغلی و آموزشی این گروه از زحمتکشان، که به‌حق ستون فقرات سیستم درمانی در هر کشوری خوانده می‌شوند، در مرکز توجه افکار عمومی قرار بگیرد. به ویژه امروز جهان با بحران بزرگ شیوع کرونا روبروست و پرستاران در سراسر جهان با از خودگذشتگی تحسین برانگیزی شبانه روز در تلاش نجات جان بیماران هستند.

تاریخچه این روز به سال ۱۹۶۵ برمی گردد که با تصویب سازمان ملل و به افتخار خانم فلورانس ناینتینگل، سالگرد تولد وی، روز جهانی پرستار نامگذاری شد.

این حرفه‌ در ایران با تاسیس اولین مدرسه‌ی پرستاری در سال ۱۲۹۴ شمسی در شهر ارومیه، جای خود را در سیستم آموزش و بازار کار کشور به مرور باز کرد. از آن زمان تا کنون مراکز آموزشی متعددی تاسیس شده اند و حرفه‌ی پرستاری به عنوان یک حرفه‌ی مستقل از پزشکی، جایگاه خود را در سیستم بهداشت و درمان تثبیت کرده است. علیرغم تاریخ نسبتا کوتاه این شغل، میزان رشد نظری و گسترش و کیفیت علم مراقبت و پرستاری در جهان چشمگیر است. پرستاران کشور ما از این روند دور نمانده اند. آموزش نظری در دانشکده های پرستاری ایران در سطح بالایی قرار دارد و دانشجویان این رشته از امکان تحصیل تا دکترای پرستاری را دارند.

از اصول پایه ایی علم مراقبت و پرستاری که هر دانشجوی این رشته در طول سال های تحصیل خود با آن آشنا و عجین میشود و بخشی از تعهد حرفه ایی خود را بر آن استوار میکند این است که « پرستار باید مراقبت پرستاری را صرف نظر از نژاد، ملیت، مذهب، فرهنگ، جنس، سن، وضعیت اقتصادی ـ اجتماعی، مسایل سیاسی، بیماری جسمی یا روحی یا هر عامل دیگری ارائه دهد و در جهت حذف بی عدالتی و نابرابری در جامعه بکوشد».

سازمان جهانی پرستاران وظيفه اصلی پرستاران را اینگونه تعریف کرده است: « اشاعه سلامت، پیشگیری ازبیماری ها، بازسازی و حفظ سلامت، کاهش دردها، حراست از زندگی و کرامت انسان».

این آموزه ها باید راهنمای عمل پرستار در کار روزمره خود باشد. اولین چیزی که هر پرستار ایرانی در محل کار خود با آن مواجه میشود فاصله غیر قابل درک میان این دو آموزه است. نگاه تبعیض بنیادی که در تمام سطوح سیستم درمان و بهداشت حاکم است، تناقصی کمر شکن را در مقابلش به نمایش میگذارد. از طرف دیگر شرایط کار، دستمزد و دیگر مزایای استخدامی که در سطح نازلی قرار دارند، اعتماد به‌نفس و غرور حرفه‌ای پرستاران را خدشه دار می‌کند

بنابر آمار رسمی دستمزد پرستاران در نازل‌ترین سطح در میان کارکنان دولتی قرار دارد. بخش بزرگی از پرستاران در بخش‌های دولتی مشغول به‌کار هستند. حتی همین سطح نازل دستمزدها هم به موقع پرداخت نمی شود و به گفته‌ی معاون پرستاری وزارت بهداشت در بخشی از مراکز با معوقه‌ی ۱۰ ماهه و طلب اضافه کاری های ۸ ماه روبرو می شود.

همزمان با شیوع بیماری کووید -۱۹، اهمیت و جایگاه کادر درمانی و در راس آنها نقش پرستاران به شکل ویژه در اذهان عمومی بازتاب پیدا کرد. کمبود پرستار اکنون بیش از پیش خود را نشان داد و دولت را مجبور کرد که دست به استخدام پرستار بزند. این در حالی است که حدود ۲۰۰۰۰ پرستار بیکار در کشور داریم. حتی در چنین روزهای بحرانی که سلامت و جان انسان‌ها در معرض شیوع ویروس و خطر بیماری و مرگ قرار دارد، دولت حاضر نیست قراردادهای استخدامی عادلانه با پرستاران ببندد. پس از مدتی اعلام شد که قراردادهائی که بسته می‌شوند ۸۹ روزه خواهند بود و بنابر قوانین ناظر بر استخدام، قراردادهای ۸۹ روزه بدون هیچ‌گونه تعهدی از جانب کارفرما می‌توانند فسخ شوند.

پرستارانی که در بخش خصوصی کار می‌کنند اگرچه و به نسبت از دستمزد بالاتری بهره مند می شوند اما امنیت شغلی شان بدتر از شاغلین بخش دولتی است. در همین روزهای شیوع ویروس کوید-۱۹ بخشی از بیمارستان های خصوصی پرستاران خود را اخراج کردند.

از دیگر مشکلات پرستاران ساعات کاری روزانه است که گاه تا ۱۲ ساعت هم طول می‌کشد. ساعات کار و استراحت در اوقات فراغت در قوانین موجود هیچ صراحتی ندارند. یک پرستار می‌تواند تمام روزهای هفته بدون تعطیلی و در شیفت های پیایی کار کند.

تبعیض و اجحافی که به پرستاران اعمال می شود بارها مورد اعتراض آنها قرار گرفته است. نبود یک نهاد صنفی مستقل که برای احقاق حقوق این گروه زحمتکش و فداکار فعالیت کند یکی از کمبودهای جدی این حرفه است. سازمان های صنفی موجود از جمله سازمان نظام پزشکی هم که سال ۱۳۸۰ و با تصویب مجلس تشکیل شد، نه سازمان صنفی به معنای واقعی است و نه مستقل عمل می‌کند. در ایران پرستاران با ۱۵۰۰۰۰ نفر بزرگ‌ترین گروه کادر درمانی را تشکیل می دهند. تشکیل یک سازمان صنفی مستقل برای پیگیری خواسته های صنفی و دفاع از حقوق آنها بسیار ضروریست.

امسال روز پرستار همزمان است با ۲۰۰ مین سالگرد تولد خانم فلورانس نایتینگل. سازمان جهانی بهداشت سال جاری را به نام پرستاران و مامایان نامگذاری کرده است و شعار حرفه‌ای پرستاران را «صدایی برای رهبریِ مراقبت از جهان به سمت سلامتی» اعلام کرده است.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق) روز جهانی پرستار را به همه‌ی پرستاران کشور تبریک گفته و برای آنان در این روزهای سخت آرزوی موفقیت و تندرستی می کند. ما بر این باوریم مطالبات پرستاران همچون اجرای قانون تعرفه گذاری، دستمزد عادلانه، ایمنی محیط کار، کم‌تر شدن فاصله‌ی میان آموزش در دانشگاه و واقعیت های موجود در بالین بیماران، توسعه شغلی و...که سال هاست مطرح‌اند و روی هم تلنبار شده‌اند باید اجرا شود. همچنین ضروری است از پرستارانی که جان در مبارزه با کرونا نهادند، تجلیل و از بازماندگانشان حمایت شود. به پرستاران مزایای فوق العاده تعلق گیرد و در پی تعدیل بحران کرونا نیز به آنان مرخصی های ویژه همراه با پاداش‌هایی جهت تمدید قوا و بازیابی توان فرسوده شان داده شود.

هیئت سیاسی اجرائی حزب چپ ایران (فدائیان خلق)

۲۱ ارديبهشت ۱۳۹۹ برابر با ۱۰ مه ۲۰۲۰