دیدگاه‌ها

بحران اقتصادی، حاصل کارکرد سیاست‌گذاری حکومت برای تأمین ماجراجویی و عربده‌کشی‌های منطقه‌ای و پر کردن جیب گشاد آیت‌الله‌ها و آقازاده‌ها و ایادی حکومتی است.مردم منشأ سفره خالی و فلاکت اقتصادی و سیه‌روزی خود را می‌دانند، بارها فریاد زده‌اند، فقر، فساد گرونی میریم تا سرنگونی، حرف اول و آخر جامعه با حکومت اسلامی روشن است

. و لاجرم در تجربه مشخص بدلیل تضعیف توان مردم و متشتت و چندشقه کردن صفوف جبنش، جز به پروارکردن و تقویت حکومت اسلامی نیانجامیده است. تحریم‌های بین المللی و سنجیده و هوشمند باید بتواند رژیم را هدف گیرد و نه کل پیکره جامعه را. علاو برآن اگر مردم ایران بدنبال دمکراسی و ‌آزادی واقعی و عدالت اجتماعی هستند، آن چیزی که به‌انحاء مختلف در خیابان‌ها فریاد می‌زنند، این خواست‌ها چه ربطی دارد به یک نظام سلطانی، فرقی نمی کند از نوع موروثی و سلطنتی باشد یا از نوع ولایت‌مدار.

با تحقق گذار و ایجاد نظامی مردمی، حقوق شهروندی به‌درستی تعریف و حمایت خواهد شد. در چنین سیستمی، اعدام به‌عنوان مجازاتی غیرانسانی و ابزار سرکوب، جای خود را به عدالت ترمیمی و روش‌های انسانی‌تر می‌دهد. این آینده‌ای است که مردم ایران برای آن تلاش می‌کنند، تا جامعه‌ای را بسازند که در آن عدالت نه برای سرکوب، بلکه برای حمایت از آزادی‌ها و حقوق اساسی همگان عمل کند

مسئله بعدی که بسیارمهم است تشدید چالش دولت ترامپ با چین است. دولت‌های امریکا و از آن جمله دولت ترامپ رقیب بلامنازع خود را چین می دانند. آنان بدرستی دریافته اند غولی که در سه دهه گذشته از شیشه بیرون آمده باید مهار شود. اما رشد شگفت انگیز چین و قدرت اقتصادی اش در کنار رشد صنایع نظامی و نرم افزارها و ریزافزارها که صنایع تولیدی اروپا و آمریکا بدان وابسته اند، احداث پروژه‌ های سنگین در بسیاری از کشورهای جهان، جایگاه مهمی دارد، مانع از سیاست‌های خصمانه امریکا شده و ...

انتخاب مجدد دانلد ترامپ موج جدیدی را در مبادلات بین المللی ایجاد خواهد کرد که دامنه آن به کشور ما ایران نیز خواهد رسید. انچه که قابل پیشبنی است این است که سیاست های داخلی ترامپ بنا بر پیشبینی کارشناسان اقتصادی با افزایش ۲۰ در صدی تعرفه های گمرگی باعث افزایش قیمت های جاری در کشور خواهد شد، اخراج میلیون ها نفر مهاجرین بدون مجوز در امریکا فارغ از اینکه نیازمند امکانات لجستیکی معینی است، باعث شکاف های خانواده گی و عواقب مهلک بار آن خواهد بود.

هم چنین نباید فراموش کردکه ترامپیسم درعین حال بیانگر شکاف بزرگی است در میان سرمایه و سرمایه داران و جهت‌گیری‌‌های متفاوت در واکنش به بحران و بعضا متضاد باهم. مجموعه این شکاف‌ها و استراتژی معطوف به بحران درکلیت سرمایه و شکاف‌‌های آن است که می تواند مسیر پیشروی جنبش‌ها و نیروهای ضدسرمایه داری و واقعا دموکراسی‌خواه را هموار سازد.

یکی از عوامل مقابله با این چرخه معیوب در هم شکستن انگاره رأی دادن به پیروزی تحت هرشرایطی از یکسو و بویژه حفظ فشاراجتماعی پس از پیروزی در حفاظت و یا تعمیق‌وعده‌های مثبت از سوی دیگراست. چنان که می دانیم و بکرات‌هم تجربه شده است، گرایش‌های باصطلاح سوسیال دموکرات و مدعی رفرم و اصلاحات اجتماعی وقتی از موقعیت اپوزیسیون به پوزیسیون گذرمی‌کنند و سکان‌داردولت و ماشین قدرت ‌می شوند معمولا محافظه کارترشده و وعده‌های داده شده خود را بفراموشی می‌سپارند و حتی به گرایشات راست‌ در حوزه‌های گوناگون باج می دهند.

رفتار ضد انسانی جمهوری اسلامی باید توسط نهادهای بین‌المللی بویژه سازمان ملل شدیدا محکوم شود. مهاجرین افغانستانی در ایران باید سریعا تحت پوشش کمیساریای عالی پناهندگی قرار بگیرند. دستگیری و دیپورت ‌‌آنها متوقف شود و بصورت اضطراری تحت حمایت قرار بگیرند

اگرچه احزاب سیاسی را نمی توان آنان را مستقیما علت رنج مردم انگاشت اما نادیده نباید گرفت که احزاب سیاسی از هر طیفی با رفتار و درک غلط از عدم همراهی و همکاری های سیاسی با یکدیگر در گذار و کنار زدن جمهوری اسلامی از ساحت سیاسی کشور مقصر می باشند و از کم اندیشی و مسئولیتی که به گردن شان است نمی توانند شانه خالی کنند.

آقای معاون می‌داند مهمل‌بافی او در انزوای کشنده سیاسی و اقتصادی حکومت اسلامی، عربده‌کشی‌ گنده‌لات‌های سپاه پاسداران، هزینه‌های نجومی ماجراجویی‌های تروریستی - نظامی، تَرَک برداشتن عمق استراتژیک، کسری بودجه ۸۵۰ هزار میلیاردی، استقراض مداوم از صندوق توسعه ملی، فروریزی پایه‌ها و شاخص‌های اقتصادی، ورشکستگی آشکار کشور و تنزل بی‌وقفه رشد اقتصادی، رکود تورمی، بیکاری و گرانی سرسام‌آور، در میانه غوغای رانت و فساد و اختلاس، جز به ضرب سرکوب بیرحمانه، یورش به معیشت جامعه...

بدون تردید تشکل‌ها و فعالین کارگری، معلمان، نویسندگان، وکلای دادگستری، هنرمندان و همه مردم انساندوست ایران در این راه بیشترین تلاش را خواهند کرد. آوارگان افغانستانی را تنها نخواهند گذاشت و باشکوه‌ترین همبستگی‌ انسانی را خلق‌خواهند کرد.

تغییر شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ایران و مانع تجزیه و برامدن حکومت دیکتاتوری نظامی در پی رفتن خامنه ای تبدیل شود. با وجود چالش‌های موجود، تمرکز بر اهداف مشترک و همکاری استراتژیک می‌تواند به ایجاد یک جبهه متحد و قوی منجر شود که قدرت سرکوب و فساد جمهوری اسلامی را به چالش بکشد. این توانمندی با راهبری اعتصابات کارگران صنایع نفت و پتروشیمی ، جنبش معلمان و پیوند با جنبش بازنشستگان و همراهی تمام عیار با جنبش زنان و به همراه کشانیدن اصناف زحمتکش و تشدید مبارزات قومی درپرتو ایرانی واحد صورت گیرد.

سیاست خارجی رژیم حاکم بر کشور ما در ارتباط با کشورهای همسایه همراه با دشمن تراشی، غیر عقلانی و مبتنی بر سیاست همزیستی مسالمت آمیز نبوده و شرایط
مساعدی برای عملیاتی کردن طرح استراتژیک امریکا و دولت نژادپرست اسرائیل فراهم کرده است. رژیم حاکم برایران چشم بر منافع ملی فرو بسته و خطر تهاجم نظامی از سوی آمریکا و اسرائیل را فراهم کرده است، فشار افکار عمومی کشور ما و کشورهای منطقه و نهادهای بین المللی برای جلوگیری از جنگ افروزی امپریالیستی در منطقه هم اکنون مهمترین وظیفه ای است که نمی توان لحظه ای از آن غافل شد.

مبارزه علیه جمهوری اسلامی برای سرنگون کردن آن, را هرگز نباید از دست نهاد. این رژیم باید همواره,در همه حال ودر همه عرصه ها, ازسوی مردم مورد تحریم باشد(۴ )
۲- بدون هیچگونه همکاری با جمهوری اسلامی ودر عین مبارزه با رژیم باید علیه هر تجاوز نظامی به میهن ما, ایران, نیز ایستاد و به هر طریق ممکن با متجاوز(حکومت اسرائیل! اگر به ایران حمله کند) نیز مبارزه کرد. در هیچ شرایطی در برابر هیچ متجاوزی به میهن ما ایران ! هیچ ایرانی بیکار و نظاره گر نخواهد ماند, جمهوری اسلامی از بین خواهد رفت وباید بدست ایرانیان سرنگون شود

آنچه این‌جا جلب نظر می‌کند این است که وزیر اقتصاد، درست در میانهٔ ماجراجویی جنگی و موشک‌پرانی و رجزخوانی‌های نظامی از خالی خزانه خالی کشور و استقراض از صندوق توسعه ملی خبر می‌دهد. البته او عامدانه نمی‌خواهد فاش کند که چه حجم عظیمی از کسری بودجه زیر پای مردم کشور دهان باز کرده است و قرار است تأمین هزینه نجومی ۶۷۰هزارمیلیاردی نهادها و مؤسسات مذهبی، آیت‌الله‌های مفتخور، هزینه نجومی نیروهای نظامی، انتظامی و امنیتی سرکوبگر، ماجراجویی‌های تروریستی سپاه پاسداران چه حجم از رکود تورمی، فقر و فلاکت بیشتر را به مردم تحمیل ‌کند!؟

مفهوم ضمنی شعار «نه» به حکومت جنگ افروز،  یعنی ابتدا فرصت بدهیم که حمله طرف مقابل کا را را به‌انجام رساند [ وتلویحا حامل اولا تقدم سرنگونی برجنگ است و تقلیل کل بحران منطقه و جنگ به طرف. ولی چنان‌که گفته شد جنگ دوسو دارد]. جنگی که بقول اکثر تحلیل کنندگان مشهورجهانی و حتی نهادهای امنیتی (از جمله سیا ) ظرفیت حتی منطقه ای شدن هم دارد ... و بالأخره باید اشاره کنم که خیزش زن زندگی آزادی بوساطت هرسه شعارش و بویژه هدف بازپس‌گیری زندگی اولا هیچ قرابتی با جنگ و جنگ افروزی ندارد و ثانیا بنا به ماهیت و سرشت خویش ..

خودگردانی، یکی از راه‌های مناسب در ایران، برای دموکراتیزه کردن اداره امور به‌نظر می‌رسد. ایدۀ بنیادی خودگردانی، محول کردن ادارۀ امور مردم به‌دست مردم و نهادهای انتخابی مردم است. تقسیمات کنونی کشوری از استان، شهرستان، بخش، شهر، دهستان و فرمانداری‌های ویژه تشکیل می‌شود. تغییر این تقسیم بندی در مراحل نخستین، مشکل و مناقشه برانگیز است. در مراحل نخست، در هرکدام از این واحدها، می‌تواند نهادهای خودگردانی بر اساس انتخابات آزاد، برگزیده شوند.

باید بین فائزه و حقوق او به عنوان یک شهروند زندانی رژیمی جبار با هرعقیده و مرامی که داشته باشد و حتی محکوم کردن فشارهائی که رژیم به وی و خانواده‌اش وارد می‌کند و ضمن درخواست آزادی فوری او والبته همه زندانیان، با عقده گشائی‌ها و ادعاهای موهوم و حتی بعضا موذیانه‌اش تفکیک قائل شد. و بیش از آن رژیم سرکوبگر و دستگاه قضائی و امنیتی آن را بخاطرایرادچنین فشارها و سوء استفاده ها محکوم ساخت و البته لازم است  با هرگونه تبلیغات مسموم این چنینی علیه جنبش مقاومت و کنشگران مبارز و زندانی  آن مقابله کرده و آن‌ها را خنثی کرد. 

فروپاشی سیاسی، اقتصادی و اجتماعی حکومت به دلیل کهنگی و فرسودگی ساختار آن با شدت بیشتری به پیش می‌رود. این فروپاشی تاب‌آوری مدیران آن را در مقابل کاستی‌ها و آسیب‌های پیش آمده به حداقل کاهش داده است. این گروه از مدیران در فضایی از شلختگی، چهل و پنج سال به فرصت‌سوزی اشتغال داشتند تا مشکلات جامعه هم‌چنان بر روی هم تلنبار گردد. این مشکلات نه دیگر کاهش می‌یابد و نه این‌که فرصت و فرجه‌ای برای حل و فصل آن باقی گذاشته‌اند.

مهم ترین نکته در رابطه با ارتباط گیری با متن این است که اصلا ما چگونه با یک متن ارتباط برقرار کنیم مثلا الان می گویند کتاب های جماعت گرایان قدیمی شده است. این حرف ها مال دوره استقرار بود. مال دوره تاسیس نیست و مربوط به دوره تاریخی خاصی بوده است. در عین حال ما می بینیم برخی متون مانند دفتر شعر مولوی که مربوط به چند صد سال پیش است الان هم نیازمندانه می خوانیم و یا مواردی دیگر. این ارتباط مستمر با متن چگونه اتفاق می افتد؟

آ‌ن‌چه مسلم است هر دو جناح حاکمیت به این واقعیت پی برده‌اند که دیگر نمی‌توانند به شیوه گذشته حکومت کنند. بحران‌های دیگر به حد اشباع رسیده‌است .انباشتگی مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تنگنای سیاسی خارجی شرایط را به نظام ،سخت و دشوار کرده است. نوع مواجهه رژیم به این بحران‌ها آینده را رقم خواهد زد. نگرش و عملکرد نظام حاکی از آن است که بیشتر هدفش، بازسازی و حفظ خود است.

ایران در آوریل گذشته تا حدی قدرت نظامی خود را به رخ کشید. گرچه آن اقدام نمادین بود ولی برای دست اندرکاران نظامی می توانست مهم باشد. نیازی به برخوردی نظامی گسترده که می تواند پیامدهای وخامت باری را بوجود بیاورد نیست. قدرت بازدارندگی تنها خود را در قدرت نظامی نشان نمی‌دهد بلکه در این شرایط مجبور کردن اسرائیل به پذیرش آتش بس خود نشان از روش‌های دیپلماتیک بازدارنده دارد که می‌تواند چالش های بیشتری را برای دولت نتانیاهو در آینده و بویژه پس از جنگ ایجاد کند.

مهمترین مسئله ما ایرانیان امروز رژیم حاکم بر ایران است که بیش از هرکس با ایرانیان دشمن است و بیش هر کس و کشوری  دشمن ایران است. دفعه پیش هنگامی که خامنه ای دستور شلیک  به اسرائیل را صادر می کرد، دو دستور داد فقط دوتا! اول علیه ایرانیان دوم علیه اسرائیل, او گفت حمله به زنان و دختران ایرانیان را زیر عنوان حجاب از سر گیرید و به اسرائیل پهپاد و موشک بزنید.

این روش، یک مصاحبه غیر حضوری است . پاسخ دهنده گان سوالاتی را دریافت می کنند و دیدگاه های خود را در رابطه با موضوعات مطرح شده، بیان می کنند و خوانند گان" به پیش " نیز با این نظرات آشنا می شوند. در این روند بازخوردی ( فیدبک) وجود ندارد. و بین افراد نیز هیچ دیالوگی صورت نمی گیرد، در نتیجه، بحث جمعی اتفاق نمی افتد.

درگذشته ما شاهدِ ابراز مهروزی، خیلی از کمبودهای مادی را پر می کرد و احساس همگرایی و نوع دوستی را تدوام می بخشید. اما سالهاست دیگر خبری از مهرورزی و معاضدت به انسان و همنوع نیست و اگر هم هست بسیار رقیق وکمرنگ شده.دریک برسی اجمالی از وضعیت خانواده ها که نیاز به پژوهش جامعه شناسی جامع دارد، در بین بستگان بسیاری از خانواده ها، کدورت و چشم هم چشمی، حتی کینه و نفرت موج می زند،

در سال ۲۰۱۱ مجمع عمومی سازمان ملل نیز قطعنامه ای غیرالزام آوری را تصویب کرد که طی آن خواستار آتش بس از یک هفته قبل تا یک هفته بعد از  بازی های المپیک شد. علیرغم اینکه در این سه دهه آتش بس المپیک چندین بار نقض شده است. اما دستاورد های آن بسیار بوده است. علاوه بر اینکه هر روز جنگ باعث می شود که مردان، زنان و کودکان کمتری کشته شوند، در دوران "آتش بس المپیک" ماشین کمک های بشر دوستانه به جنگ زدگان و روابط دیپلماتیک صلح خواهانه وسیعی به کار می افتد تا بین کشورهای متخاصم صلح برقرار کنند و فرهنگ صلح را اشاعه بدهند.

کارگزاران جمهوری اسلامی که امروز هم از قدرت و هم از ثروت های باد آورده برخوردارند، امنیت و آینده اشان مورد سوال است. آنها اغلب با این که جمهوری اسلامی مدت طولانی خواهد توانست مبارزات مردم برای آزادی، دموکراسی و زندگی به سبک امروز را سرکوب کند، به خود قوت قلب میدهند.

مداحی افزون بر ایران د رشهرهای شیعه نشین عراق ، پاکستان و بحرین نیز رایج است. مداحان که مانند دیگر لمپن ها در تولید نقشی ندارند و از خصلت‌های مشترکی با آنان در رفتار و گفتار نیز برخور دارند اما میزان ثروت و نقش آنان درحاکمیت با دیگر لمپن‌ها قابل قیاس نیست.

ولایت مداری یا به عبارتی پایبندی به اصول و مقررات بازی است که همواره از بالا تشخیص داده و دیکته می‌شود. این روش سیاستمداری علیرغم منویات و اهداف گوناگون ان یک روش بازی سیاسی است که می‌تواند الهام از منابع گوناگون و حتی متجانس و متضاد بگیرد ولی قوانین یکسانی دارد و ان این است که “صلاح ملک خویش خسروان دانند” که این زنجیره طولانی خسروان می‌تواند از امام زمان و رابط او ولی فقیه گرفته تا محمد خاتمی یا در وجهی دیگر لنین و استالین و یا نایب آن‌ها مثلا در مقاطعی کیانوری هموطن باشد.

مورخین جنبش روشنگری اروپا جریان سوفیسم را حرکتی آوانگارد و مفید برای پیشرفت بشریت میدانستند. اصطلاح سوفیسم در گذشته گاهی نسبی و خودسرانه بود گرچه به معنی دیالکتیک نیز بکار برده میشد و گاهی نشان نشانه انتقادات مخرب و منفی بود. سوفیست ها هیچگاه صاحب مکتب واحدی نشدند بلکه هرکدام راه و روش خاص خود را دنبال میکرد. در کنار گورکیاس و پروتاگوراس؛ که مهمترین بودند ،از اسامی دیگری مانند پردیکوس و تراسیماخ نیز نام برده شده است.

برای خنثی کردن سمپاشی گروه‌های پادشاهی خواه که بخشی از توان و انرژی مبارزان علیه نظام بیداد گر جمهوری اسلامی را می‌گیرد، صفوف جمهوریخواهان نیاز به همبستگی و برخورداری از یک رسانه فراگیر دارد. 

می توان آزمون فعلی را به تحکیم و گسترش صفوف همبستگی نیرومندتر جامعه یعنی همان پدیده‌ای تبدیل کرد که بنام وجود«جامعه دوم» در برابر جامعه باصطلاح رسمی وصوری حاکمیت وجود خود را به همه‌گان نشان داد و تثبیت کرد واجازه نداد حاکمیت که ناگزیرشده است باربحران را به‌دوش اصلاح طلبان حریص قدرت با بازگشتی کمیک و بدون عقیه و یال و کوپال گذشته بیافکند، خود در ایستگاه‌های واسط سوخت گیری و نفس تازه کند.

وحشت افزایی در هر دور از انتخابات ریاست جمهوری شگردی شده است در دست اصلاح طلبان برای اجماع رای دهندگان و کشاندن آن‌ها به پای صندوق های رای. این سیاست توانست در دوره ریاست جمهوری بوش در آمریکا و جنگ افروزی وی در منطقه خاورمیانه نتیجه دهد.

رابطه فروید با مارکسیسم و انقلاب، نفی و بی تفاوتی بود، گرچه او مخالفی منفعل در مقابل مارکسیسم و کمونیسم بود. وی نتوانست به شناخت نیروی اجتماعی جنبش کارگری پی ببرد تا نظریه هایش را از لحاظ نقد اجتماعی و ارزشهای هومانیستی عملی سازد و یا تکامل دهد. روانشناسی ضمیر ناخودآگاه او چون متکی به فلسفه و افکار شوپنهاور بود، میان راسیونالیسم و بدبینی و نیهلیسم در نوسان بود.

فائق امدن به شکاف درون حکومتی یک موضوع حیاتی برای نظام است بعداز جنبش مهسا فعالیت گسترده ای در این راستا انجام داده است. امروز وضعیت جنبش و نظام در یک حالت "نمی توانند" قرار گرفته نه زور جنبش به نظام می رسد و نه نظام می تواند جنبش را حذف کند جامعه در یک حالت اچمز قرار گرفته است .حکومت بخوبی می داند گسترش شکاف درون حکومتی چقدر به نفع جنبش و چه اسیب جبران نا پذیر برای حکومت است.