اعلامیه‌ها و بیانیه‌های زنان

گروه کار زنان حزب چپ ایران، روز جهانی زن را به زنان شجاع و آزاده ایران که با وجود همه موانع، خشونت ها، شکنجه ها، زندان ها، تبعید ها و محرومیت ها همواره پرچم دار شکستن ساختارهای تبعیض آمیز، مبارزه با ستم و ستمگری و استواری در امید بخشی برای ایجاد آینده ای بهتر بوده اند و هستند تبریک می‌گوییم . 

برنامه آموزشی هفتګی در اینستاګرام ګروه کار زنان
موضوع : نقش رهبری زنان در کاهش خشونت قسمت دوم
سخنران : دکتر رضوان مقدم
سه شنبه ۶ فوریه برابر با ۱۷ بهمن
زمان : ساعت ۱۸:۰۰بوقت اروپای مرکزی و ساعت ۲۰:۳۰ به وقت ایران

تشدید سرکوب زنان در آستانه سالگرد مهسا
سخنرانان : نیره انصاری ، نسترن بزازی ، میترا بابک ، رضوان مقدم ، تونیا ولی اوغلی– شراره مهبودی _بهنام شادروان -
شنبه : دوم سپتامبر برابر با 11 شهریورماه
ساعت ۲۰:۰۰ به وقت ایران و ساعت ۱۸:۳۰ به وقت اروپای مرکزی

این امر نه فقط تاثیرات مثبت در مبارزه ضد تبعیض و برابریخواهانه زنان ایران دارد، بلکه زنان تمام کشورهائی را نیز که در آنها تبعیض علیه زنان بیداد می کند، به ادامه این مبارزات تشویق خواهد کرد

گروه کار زنان حزب چپ ایران (فدائیان خلق) ضمن ابراز همدردی با خانواده هایی که نه فقط در وقایع اخیر، بلکه در تمامی ۴۳ سال حکومت جمهوری اسلامی، به شیوه های گوناگون جان خود را از دست داده اند، اعلام می دارد که مبارزه برای کسب مقام و منزلت و جایگاه واقعی زنان در کشور را وظیفه اصلی خود می داند، و در راه رسیدن به این هدف، همواره و در هر شرایطی، در کنار زنان آزاده کشورمان خواهد بود

این نمایش شرم آور و چهره درهم شکسته سپیده رشنو، و نیز آثار کبودی ناشی از اعمال ضرب و شتم اعتراض های وسیعی را از جانب فعالان سیاسی، مدنی و اجتماعی در جامعه در پی داشت که همگی حکایت دارند، از شکست این نمایش "اعتراف گیری" که همچون تمامی سناریوهای اعتراف گیری های رژیم  از سال های دهه ۶۰ به اینسو، هدفی غیر از ایجاد رعب و وحشت در جامعه نداشت.

با توجه به پیام اینستاگرامی «بنیاد ستار بهشتی» که در آن نوشته شده است: یک ماه پیش و در جریان بازداشت خانوادگی گوهر عشقی، سحر بهشتی، و همسرش مصطفی اسلامی و فرزندان‌شان، ماموران رسماً اعلام می‌کنند که "همه در زندان و زیر شکنجه کشته نمی‌شوند، برخی در تصادف یا نزاع و یا حوادث از بین خواهند رفت"؛ می‌ توان نتیجه گرفت که فعالیت این بانوی بزرگوار در دادخواهی از قتل فرزندش، ستار بهشتی خشم آمران و عاملان این قتل را برانگیخته و از اینطریق تهدیدها را از گفتار به چنین اعمال وحشیانه ای ارتقاء داده اند.

نا گفته پیداست که این انتخاب، نه بر اساس واقعیت‌های موجود جامعه ایران و وضعیت بسیار دشواری که حکومت جمهوری اسلامی به زنان کشورمان تحمیل کرده است، بلکه با نظر داشت مصلحت های سیاسی، صورت گرفته است. هر چند در برخی رسانه ها در توجیه این انتخاب، به نبود کاندیدای دیگر از منطقه آسیا، اشاره شده است، اما این نمیتواند توجیهی باشد به چنین انتخابی که به جز توهین به زنان آزاده ایرانی، توصیف دیگری برای آن نمی توان یافت.

وجود غیرقابل انکار هزاران زن که پا به پای همکاران مردشان در مراکز درمانی که در نبردی طاقت‌فرسا با پیامدهای ویروس کرونا، تا حد تقدیم جان‌های عزیزشان نیز از پای ننشستند، گواه و تأکیدی است بر اهمیت این حضور در اجتماع و نقش کلیدی زنان در مواجهه با پدیده‌هایی که سلامت و تندرستی مردم کشور را مورد تهاجم قرار می‌دهند.

هرچند در سراسر جهان تلاش های بی وقفه از جانب نیروهای مترقی در جهت پایان دادن به این پدیده ضد انسانی صورت می گیرد، اما هنوز هم در اغلب کشورها اشکال گوناگون خشونت علیه زنان اعمال می شود و هنوز هم آمار تعداد زنانی که علیه آنان خشونت جسمی، جنسی و یا روانی اعمال می شود رقمی است بسیار وحشتناک و تکان دهنده

اینگونه "احساس مصونیت" نسبت به واکنش جامعه و قوانین جاری، ناشی از چند عامل است که مهمترین آنها عاملی است که ریشه در سنن و نگرش جامعه به زنان دارد، که متعاقب آن "هنجار سازی" ها و تصویب قوانین ارتجاعی مردسالار، صورت می گیرند و موجب ایجاد هراس و تزلزل در اراده زنان مورد تجاوز قرارگرفته، و در پیگیرد و به مجازات رساندن شخص متجاوز می شوند.

رضا خندان در رابطه با اظهارات قاضی"مقیسه" می‌گوید: نه در پرونده گذشته و نه در پرونده اخیر نسرین ستوده اتهام «توهین به رهبری» وجود نداشته و آنچه قاضی مقیسه می‌گوید، واقعیت ندارد. صدور حکم تازۀ نسرین ستوده در حالی صورت گرفته است که تنها چند روز از به ریاست قوۀ قضائیه رسیدن ابراهیم رئیسی عضو تیم چهارنفرۀ مرگ در سال 67 می‌گذرد.

دستگیری خیل عظیمی از زنان آزاده و دختران کم سن و سال کشورمان، نشان می دهد که جمهوری اسلامی نه تنها نمی خواهد به خواست آنان پاسخ دهند، بلکه مصمم است که هر حرکت آزادی خواهانه و حق طلبانه‌ای را سرکوب کند.

برخلاف خواست و تمایل حکومتگران که به اشکال گوناگون به اعمال خشونت علیه زنان دست‌زده‌اند، زنان کشور ما در طی چهار دهۀ گذشته نشان داده‌اند که برای رسیدن به حقوق اولیه خود از پیگیرترین اقشار جامعه‌اند.

خانم بختیارنژاد علاوه بر انتشار مقالات متعدد، سه کتاب زنان خودسوخته (گزارشی از خودسوزی زنان در ایران)، موانع درون ساختاری "ان جی او" ها در ایران و فاجعه خاموش (قتل‌های ناموسی) را در ارتباط با مسائل زنان در ایران منتشر کرد.

نجمه واحدی، هدی عمید و رضوانه محمدی هر سه با روش‌های مسالمت‌آمیز در حیطه «برابری حقوق زن و مرد» و «ترویج برابری جنسیتی» فعال بودند. هر سه آن‌ها چند روز پیش از برگزاری کارگاه آموزشی «شروط ضمن عقد» با موضوع «برابری زن و مرد در مورد ازدواج»، در منازل خود، از سوی سپاه پاسداران بازداشت ‌شده‌اند.

خانم ستوده پیش از این، به « اقدام علیه امنیت ملی»، « تبلیغ علیه نظام» و عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر متهم شده و زندانی گردیده بود. وی در تاریخ سی ام مرداد ماه امسال با انتشار نامه ای اعلام کرده بود، از آنجا که از حق انتخاب آزادانۀ وکیل برخوردار نیست، از ارائۀ هرگونه دفاعیه ای اجتناب خواهد کرد.

جمهوری اسلامی در حالی که تحريم های اقتصادی در حال افزايش بوده و مردم کشورمان تاثيرات مخرب آن را در زندگی روزمره خود با پوست و گوشت لمس می کنند، برابعاد سرکوب افزوده و نيروهای آزاديخواه را دستگير و به گوشه زندان ها می فرستد.

سران حکومت که بعد از خيزش ديماه برای فریبکاری از حق اعتراض مردم دفاع می کردند، اکنون با چهره واقعی خود ظاهر شده و صدای اعتراض زنان را در روز ۸ مارس با خشونت سرکوب نمودند. این حکومت تنها با زبان خشونت صحبت می کند.

زنان ميهن ما در مبارزه عليه قوانين ضدزن، مردسالاری و تامين برابر حقوقی زن و مرد در صف مقدم بوده اند. اين مبارزه برای نيروهای آزاديخواه اميد و الهام بخش است و برای تاريک انديشان در حکومت جمهوری اسلامی چالش برانگيز و غير قابل تحمل.

اعلاميه مشترک
حرکتی که ویدا موحد معروف به «دختر خیابان انقلاب» آغاز کرد، همچنان از سوی زنان و مردان در حمایت از آن و در اعتراض علیه حجاب اجباری ادامه دارد. این حرکت ادامه جنبشی است که چهل سال پیش آغاز گشته است و امروز در نمادی سمبلیک خود را به معرض نمایش گذاشته است. جمهوری اسلامی با دستگیری و بالابردن وثیقه برای آزادی آنان، تلاش در سرکوب این حرکت خودانگیخته دارد. ما وظیفه خود می دانیم که از حرکت "دختران خیابان انقلاب" پشتیبانی کنیم