اعلامیه‌ها و بیانیه‌های حزب

مسئول مستقیم کشتار فرزندان شما، جمهوری اسلامی و در راس آن شخص خامنه‌ای است. اکنون بعد از اعلام رسمی شلیک به مردم، خامنه‌ای و همه‌ی همراهان بدسابقه‌ی او باید به اتهام جنایت علیه بشریت به دست عدالت سپرده شوند. این را با صدای بلند باید اعلام کرد و مجامع بین المللی را به حمایت از مردم ایران در برابر آدمکشان جمهوری اسلامی فراخواند.

خواست مردم از شما اين است که بسوی آن ها شلیک نکنید. مبادا باتومی که دست شما داده اند، سر بشکافد و تن بکوبد. معترضان جوان را کتک نزنید. بازیچه دست حکومت برای پیاده شدن امیال پلید آن نشوید. راه گریز از سرکوب بسیار است، اگر خود نخواهید در برابر مردم قرار بگیرید.

خیابان را به حکومت واگذار نکنیم! در خیابان بمانیم، مقاومت مدنی در برابر این تصمیم، در برابر سیاست تنش زای جمهوری اسلامی و فساد فراگیر در آن را ادامه دهیم. با ادامۀ مقاومت مردمی باید حکومت را به پس نشستن از سیاست‌هائی که به چنین تصمیمی انجامیده اند، واداشت.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق) بە مردم مبارز شرکت کنندە در خیزش سراسری درود می‌فرستد، از ادامە و گسترش آن حمایت کرده و همراهی و همبستگی خود را با شرکت کنندگان در  این خیزش اعلام می کند. ما از مردم شهرهای مختلف دعوت می‌کنیم کە در شهر و دیار خود بە این اعتراضات بپیوندند و با همبستگی ملی از مطالبات معترضان کە مطالبات مشترک همه‌ی آزادیخواهان و عدالت طلبان است، حمایت کنند.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق) با پشتیبانی از اقدام وزارت دادگستری سوئد برای دستگیری یکی از عاملان کشتار سال ۱۳۶۷ به اتهام جنایت علیه بشریت، از اعضا و دوستداران حزب می خواهد که به سهم خود برای اجرای عدالت با مراجع قضائی دولت سوئد همکاری نمایند. ما از جریانات سیاسی و نهادهای حقوق بشری و تشکل‌های دموکراتیک تقاضا می‌کنیم که با همکاری و همیاری مشترک به روند عادلانه‌ی این محاکمه یاری رسانند.

در طول چهل سال گذشته تنها پاسخی که جمهوری اسلامی به مطالبات و اعتراضات کارگران و دیگر اقشار مزد و حقوق بگیر داشته‌است، توسل به خشونت، ضرب و شتم معترضان و سرکوب آنان و سازمان‌های جنبش کارگری بوده است. این رژیم جز دادن وعده و وعیدهای توخالی، بازداشت و زندان مدافعان حقوق کارگران و دیگر نیروهای اجتماعی، راه حل دیگری را برنمی‌تابد.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق) تحریم انتخابات نمایشی مجلس را به سود مردم می‌داند و از نیروها و جریان‌های سیاسی که از اعمال اراده‌ی آزادنه‌ی مردم دفاع می کنند، دعوت می‌کند به هر شکلی که می‌توانند صدای نه به این انتخابات نمایشی را پر طنین‌تر نمایند و خواستار برگزاری انتخابات آزاد برای تشکيل مجلس موسسان و تدوين قانون اساسی جديد شوند.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق)، برداشتن «چهارمین گام» را اقدامی تحریک آمیز و موجب فشار بیشتر بر مردم ایران دانسته و بر این باور است که هر مرحله از تضعیف این میثاق، گسیخته شدن آخرین رشته‌های امید برای دور ماندن ایران از خطر جنگ است و نیز هموارسازی تشدید جنگ اقتصادی موجود که قربانی مقدم آن مردم ایران‌اند.

جمهوری اسلامی از همان نخستین روزهای به قدرت رسیدنش نه تنها جریانات سیاسی چپ و دموکراتیک کشور و نهادها و نشکل های صنفی را زیر ضرب برده و کوشیده است هر گونه فعالیت آن ها را سرکوب کند، بلکه میدان عمل برای هنرمندان غیر وابسته به قدرت را نیز به شدت محدود کرده و مقابله و حذف هنرمندان مردمی را در دستور قرار داده است.

آزادی زندانیان حاصل مبارزه همه فعالان حقوق مدنی، انجمن های دموکراتیک، احزاب سیاسی ترقی خواه و فعالان حقوق بشر و در پیشاپیش همه انان نتیجه ایستادگی دلیرانه خود زندانیان سیاسی نیز بوده است. اکنون تعداد زیادی از فعالان سیاسی و مدنی هنوز در زندان های جمهوری اسلامی در برابر اجحافات رژیم مقاومت تحسین برانگیزی می کنند. احزاب و فعالان سیاسی و تشکل های دموکراتیک، زندانیانی که هنوز در بند حکومت اسلامی گرفتارند را، فراموش نخواهند کرد.

نیروهائی که امروز درهم شکستن آن‌ها هدف اصلی یورش ارتش ترکیه است، نقش اصلی را در شکست «دولت اسلامی» (داعش) در سوریه داشته‌اند، بیش از ۱۱ هزار کشته داده اند و هم چنان درگیر جنگ با بقایای داعش در این کشور هستند. آن‌ها تاکنون متحدان اصلی آمریکا در سوریه بوده‌اند، اما یکشبه زیر تیغ ارتش ترکیه تنها گذاشته شده‌اند.

جمهوری اسلامی طی چهل سال گذشته تلاش کرده است مراکز آموزشی کشور را بر اساس باورها و اهداف سیاسی خود شکل دهد. مفاد کتاب‌های درسی را به دلخواه خود تنظیم کند، معلمان را تصفیه نماید و با تحریف تاریخ و اشاعه‌ی خرافات بر مغز و جسم دانش‌آموزان رسوخ کند. اما مقاومت در برابر این نگاه نیز همواره پایدار بوده است

جمهوری اسلامی جان سحر را با آرزو ها و رویاهایش گرفت. اما این جنایت تراژیک، سیاست تبعیض جنسیتی در عرصه‌ی ورزش را با برجستگی در برابر چشم جهانیان هر چه بیشتر پدیدار نموده‌است. اکنون بیش از هر زمان دیگر شرایط آماده است تا به پشتوانه‌ی نام طنین انداز سحر، بتوان این حکومت ناقض ارزش ها و مقررات ورزشی جهان را رسواتر نمود.

کارگران آگاه‌تر و با تجربە‌تر از آن هستند کە فریب مانورهای تبلیغاتی رئیس بدنام و بدسابقە‌ی قو‌ە‌ی قضائیە را بخورند و بە دام آن بیفتند. کارگران می بینند که چگونه قوه‌ی قضائیه جمهوری اسلامی با حمایت و پشتیبانی رهبر رژیم چشم بر دزدی های میلیاردی می بندد، اما کارگران را به خاطر طلب حقوقشان به زندان می اندازد.

«سارا» سند محکومیت این حکومت زن‌ستیز است، و زن‌ستیزی این حکومت یورشی است علیه بشریت و تمدن انسانی. هیچ زن متمدن ایرانی نمی‌تواند چشم بر این فاجعه ببندد و فریاد خود علیه عاملان ضد زن حاکم بر این کشور را در هر شکل ممکن بلند نکند. 

مسعود انسانی فداکار، مهربان، حساس و خوشرو بود. او دوستدار زحمتکشان و از جمله انسان های شریفی بود که از کمک به دیگران، دریغ نمی کرد. رفتاری مردمی داشت و تعلقات فکری – سیاسی اش را در مناسبات با دیگران دخالت نمی داد. به خانواده اش و به دو نوه اش، عشق می ورزید. روحیه پرسشگری و جسارت انتقاد را داشت و بدون آن که طرف مقابل اش را بیازارد صریح و بی پرده سخن می گفت و انتقاداتش را نرم و دوستانه طرح می کرد.

آبروی ناداشته نظام اینک بیش از آن که مسئولان آن تصور می کردند بر باد رفته است. رسوائی جدید، بر همه روشن کرده است که هیچ ادعای دستگاه های امنیتی و قضائی جمهوری اسلامی قابل اعتماد نیست.

علی خامنه ای و پورمحمدی ها هر چه بگویند بیشتر در باتلاق دروغ و تناقض گویی فرو خواهند رفت. دست و پا زدن مشهودشان در این باتلاق بر سئوال ها و ادله جرم می افزاید و زمینه را برای برپاداشت جنبشی برای دادخواهی و گشودن چشم اندازی بر کیفر حقوقی جنایت ـ مبتنی بر موازین حقوقی بین المللی ـ آماده می سازد.

اعلامیه ۱۴ فعال زن، به دنبال اعلامیه ۱۴ فعال سیاسی ـ مدنی، بر شعار بخش بزرگی از مردم کشور ما و بسیاری از مبارزان راه آزادی یعنی «نه به جمهوری اسلامی» و آری به یک حکومت منتخب مردم، حکومتی سکولار و دمکرات تاکيد دارد. با تداوم اين برآمدها و با تلاش مشترک مبارزان راه آزادی، شعار: «نه به جمهوری اسلامی» می رود که به شعار فراگير تبديل شود.

فرهنگ با قلبی پرشور و امیدوار به فردایی بهتر و انسانی تر، اما گوئی برای وداع همیشگی با رفقایش، در کنگره اول حزب که در هفته های گذشته برگزار شد، حضور یافت. دریغا که قلب پرشور رفیق عزیز و گرامی ما، نابهنگام از حرکت ایستاد و خانواده، ما و رفقای بیشمارش را در اندوه بزرگی فرو برد.

جمهوری اسلامی در واهمه از گسترش اعتراضات گروه های مختلف اجتماعی و برآمد فعالين سياسی و مدنی، با افزايش فشارها، دستگيری ها و برگزاری دادگاه های فرمايشی و صدور احکام سنگين می خواهد صدای حق طلبانه معترضان به وضع موجود، که خود مسبب اصلی آن است، را خاموش سازد.

حزب چپ ايران (فدائيان خلق)، احزاب سياسی و نهادهای مدنی را فرا می خواند که بە هر شکل ممکن اعتراض و مخالفت خود را با این محاکمە نشان دهند و از فعالان سياسی و مدنی می خواهد که در اعتراض به این محاکمات نمایشی که برای ارعاب کارگران و روزنامه نگاران صورت می گیرد، در روز ١٢ مرداد مقابل دادگاه انقلاب شعبه ۲۸ گرد هم بيآيند.

ما عليه استبداد مذهبی و مدافع صلح، مذاکره بدون قيد و شرط با دولت ترامپ، برقراری مناسبات عادی بين دولت ايران با دولت امريکا و دیگر دولت های منطقه و جهان، تامين آزادی و دموکراسی، زندگی بهتر و عادلانه برای مردم کشورمان هستیم.

عباس امیرانتظام به اتهام واهی جاسوسی بازداشت و به حبس ابد محکوم شد. او هرگز اتهامات ساختگی جمهوری اسلامی را نپذیرفت و با سربلندی از زندان آزاد شد.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق) بر این باور است که اتخاذ موضع در برابر مسائل حاد سیاسی که در پدیداری آن، دو طرف نقش موثر و تعیین کننده ای دارند، می بایست با حساسیت و دقت بیشتری صورت گیرد. ما احزاب و سازمان های سیاسی را که دل در گرو سعادت و نیکبختی مردم دارند دعوت می کنیم صدای خود را علیه تحریم، جنگ و جمهوری اسلامی به هر طریق که می توانند پر طنین کنند.

ناصر قاسملو برادرزاده زنده یاد عبدالرحمان قاسملو و زندانی دو رژیم شاه و جمهوری اسلامی بود. او بعد از انقلاب بهمن به جريان فدائی پيوست. ناصر از مسئولین سازمان دانشجویان پیشگام و سازمان جوانان فدائیان خلق ایران (اکثریت) در آن سال‌ها بود.

اکنون با اقدامات تحریک آمیز دولت امریکا و جمهوری اسلامی، خطر جنگ به شدت بالا رفته و نگرانی ها افزایش یافته است. حزب چپ ایران (فدائیان خلق) براین باور است که جنگ بین دو دولت نتایج ویرانگری برای کشور ما و منطقه به بار خواهد آورد.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق) از نقد شکست‌ها، انشعاب‌ها و پراکندگی‌های جنبش ما برخاسته است. قصد ما آن است که با آموزش از تجارب تاریخی خود، بار دیگر چپ را به نیروی تاثیر گذار و برنامه و سیاست آن را به حلقه‌ی اتصال امید و آرزوهای اکثریت جامعه تبدیل کنیم.

موضع گيری مايکل پمبئو به معنی آن است که دولت ترامپ ديگر بر شروط دوارده گانه تاکيد ندارد. او اعلام کرده است که دولت امريکا بدون پيش شرط می خواهد با رژيم ايران مذاکره کند. در سال های گذشته، بارها فرصت مناسبت برای مذاکره بين دو کشور به وجود آمده بود. اما سران رژيم اين فرصت ها را از دست دادند.

مذاکره نه تنها برای رفع خطر درگیری نظامی و گذار از تنش‌های مخاطره‌آمیز کنونی، بلکه هم‌چنین برای خاتمه دادن به فرسایش بیشتر امکانات مادی و معنوی جامعه در وضعیت تماماً بی‌چشم‌اندازی که جمهوری اسلامی برای آن ایجاد کرده است، ضرورت دارد.

جمهوری اسلامی با کانون نويسندگان دشمنی ديرينه دارد. کشتار تعدادی از اعضای کانون از جمله محمد مختاری و جعفر پوینده و توطئه علیه تعدادی از نویسندگان عضو کانون از طریق تلاش به سقوط اتوبوس حامل آنان به قعر دره در مرداد ماه سال ۱۳۷۵ درمسافرت به کشور ارمنستان که با هوشیاری خود نویسندگان با شکست مواجه شد، فقط دو نمونه از نمونه های بسیار این دشمنی اند.

حزب چپ ايران (فدائيان خلق) بر این باور است که عامل اصلی اين وضعيت پرمخاطره، سياست ها و عملکرد مخرب جمهوری اسلامی به ويژه سياست توسعه طلبانه آن در منطقه است. جمهوری اسلامی با چنین اقداماتی زمینه را برای تهدیدهای بین المللی و منطقه ای، همدستی دولت سلطه گر آمریکا با کشورهای مرتجع منطقه، تحریم های گسترده اقتصادی و سیاست های مداخله گرانه نظامی علیه کشورمان فراهم ساخته است.

جمهوری اسلامی چهل سال است که می‌کوشد صدای حق‌طلبانه کارگران را سرکوب کند. اما هر چه از عمر این حکومت استبدادی گذشته است با رشد آگاهی کارگران و زحمتکشان و تضعیف قدرت سرکوب حکومت، فشار، دستگیری و زندان کم اثرتر شده است. اکنون سیاست‌های مخرب و ضد کارگری جمهوری اسلامی باعث شده است که صفوف مقاومت مردمی در برابرش فشرده‌تر شود.

شما در سال گذشته به‌موازات گسترش تعرض دولت و سرمایه‌داران علیه حق‌وحقوق کارگران مبارزاتتان را به‌نحوی‌که در ٤٠ سال گذشته بی‌سابقه بود گسترش دادید، برای توقف سیاست‌های ضد کارگری حکومت، افزایش دستمزد، امنیت شغلی، حفظ اشتغال، حق تشکل و اعتصاب و آزادی رهبران کارگران زندانی‌تان اعتصاب و تظاهرات کردید.

به باور ما اقدام ترامپ و تهديدهای سران دو کشور با توجه به بحران و تنش در مناطق مختلف خاورميانه، می‌تواند از حد نمایش‌ها و بلوف‌های سیاسی بگذرد و به درگیری نظامی منجر شود.