هیئت سیاسی - اجرائی حزب چپ ایران (فدائیان خلق)

جمهوری اسلامی جان سحر را با آرزو ها و رویاهایش گرفت. اما این جنایت تراژیک، سیاست تبعیض جنسیتی در عرصه‌ی ورزش را با برجستگی در برابر چشم جهانیان هر چه بیشتر پدیدار نموده‌است. اکنون بیش از هر زمان دیگر شرایط آماده است تا به پشتوانه‌ی نام طنین انداز سحر، بتوان این حکومت ناقض ارزش ها و مقررات ورزشی جهان را رسواتر نمود.

کارگران آگاه‌تر و با تجربە‌تر از آن هستند کە فریب مانورهای تبلیغاتی رئیس بدنام و بدسابقە‌ی قو‌ە‌ی قضائیە را بخورند و بە دام آن بیفتند. کارگران می بینند که چگونه قوه‌ی قضائیه جمهوری اسلامی با حمایت و پشتیبانی رهبر رژیم چشم بر دزدی های میلیاردی می بندد، اما کارگران را به خاطر طلب حقوقشان به زندان می اندازد.

«سارا» سند محکومیت این حکومت زن‌ستیز است، و زن‌ستیزی این حکومت یورشی است علیه بشریت و تمدن انسانی. هیچ زن متمدن ایرانی نمی‌تواند چشم بر این فاجعه ببندد و فریاد خود علیه عاملان ضد زن حاکم بر این کشور را در هر شکل ممکن بلند نکند. 

مسعود انسانی فداکار، مهربان، حساس و خوشرو بود. او دوستدار زحمتکشان و از جمله انسان های شریفی بود که از کمک به دیگران، دریغ نمی کرد. رفتاری مردمی داشت و تعلقات فکری – سیاسی اش را در مناسبات با دیگران دخالت نمی داد. به خانواده اش و به دو نوه اش، عشق می ورزید. روحیه پرسشگری و جسارت انتقاد را داشت و بدون آن که طرف مقابل اش را بیازارد صریح و بی پرده سخن می گفت و انتقاداتش را نرم و دوستانه طرح می کرد.

آبروی ناداشته نظام اینک بیش از آن که مسئولان آن تصور می کردند بر باد رفته است. رسوائی جدید، بر همه روشن کرده است که هیچ ادعای دستگاه های امنیتی و قضائی جمهوری اسلامی قابل اعتماد نیست.