ژوئن 2019

با وجود گذشت صد سال از حیات سازمان بین المللی کار اما در مجموع این سازمان مانند اكثر سازمانهای وابستە بە سازمان ملل در متحقق نمودن اهداف اش موفقیت چندانی در اکثر کشورهای جهان نداشتە است. در بسیاری از کشورهای جهان اگر کارگران بە پیشرفتی دست یافتەاند، مدیون مبارزات خودشان است و این سازمان در آنها نقش چندانی نداشتە است.

اگر مجلس پنجم تحت کنترل بازار جرات نکرد کارگران کارگاە های بالای ٣ نفر را از شمول قانون کار خارج و آنها را از تمام حق و حقوق قانونی شان محروم کند، دولت خاتمی با شعار "ارجحیت عدالت اجتماعی بر توسعە اقتصادی" کە ضد سیاستهای رفسنجانی بود، کارگاە های تا دە نفر را نیز از شمول قانون کار خارج کرد.

سند حاضر کوششی است در راستای پاسخ به ضرورت تشکیل حزب سوسیال دموکرات ایران و به منظور تشکیل " اتحادیه سوسیال دموکرات های ایران" که بتواند تا فراهم شدن شرایط تشکیل حزب در ایران، وظایف آنرا بر عهده بگیرد.

این یکی از بند های بسیار مثبت سند است که می تواند به شاه بیت آن و شعار محوری حزب تبدیل بشود. کوتاه کردن دست دولت از نفت یعنی خشکاندن مهم ترین منبع فساد، رانتخواری و استبداد!

درسال 53 با اقدامات مبارزه مسلحانه گروه دکتر اعظمی‌ درلرستان، هبت که با دکتر اعظمی‌ و دیگر اعضای گروه نسبت فامیلی داشت، بار دیگر مورد بازجوئی، و شکنجه قرار گرفت. ارتباط او با گروه اعظمی‌ باعث شد که پس از گذراندن مدت محکومیت دوساله، به علت گمانه‌زنی ساواک در مورد فعالیت مجدد او پس از آزادی، از زندان آزاد نشد و به جمع ملی‌کش‌ها پیوست.

بیست ژوئن مناسبتی است برای اعلام همبستگی با پناهجویان و آوارگان و به ویژه کودکان در سراسر جهان، زندگی شایسته ای را همراه با حفظ کرامت انسانی برای آنان آرزو می کنم. بی تردید، همه افرادی که از یک کشور به کشور دیگر حرکت می کنند، مستحق احترام کامل به حقوق بشر و شرافت آنها به عنوان افراد انسانی هستند.

حزب چپ ایران (فدائیان خلق) از نقد شکست‌ها، انشعاب‌ها و پراکندگی‌های جنبش ما برخاسته است. قصد ما آن است که با آموزش از تجارب تاریخی خود، بار دیگر چپ را به نیروی تاثیر گذار و برنامه و سیاست آن را به حلقه‌ی اتصال امید و آرزوهای اکثریت جامعه تبدیل کنیم.

الگوی غالب آبیاری در ایران، باعث شده است که بیش از 90 درصد از منابع آبی کشور در بخش کشاورزی مصرف شود، در حالی که در استانداردهای جهانی رعایت نسبت 70- 8- 22 درصدی در میان بخش های کشاورزی - شرب - صنعت ضامن توسعه پایدار است.

گروهبندی‌های موجود در میان مدت از دل خود یک جریان غالبی را شکل خواهند داد و امیدوارم این جریان یک جریان سوسیال‌دمکراسی رادیکال باشد. من ظرفیتی برای فائق شدن نولیبرال ها از یک سو و مارکسیست - لنینیست‌ها از سوی دیگر نمی‌بینم.