محیط زیست

یک کارشناس محیط زیست با هشدار نسبت به افزایش فروش خاک جنگل های هیرکانی تصریح کرد: تخریب گونه‌های زنده و ناپایداری اکوسیستم و نا امن شدن زیستگاه حیات وحش از جمله پیامدهای فروش خاک جنگل‌های هیرکانی است

حزب چپ ايران (فدائيان خلق)، اعلام حق برخورداری از محیط زیست پاک توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد در روز ۶ مردادماه را به‌عنوان بخشی از حقوق بشر، روز تاریخی برای محیط‌ زیست می داند و به فعالين محيط زيست شادباش می گويد. حزب ما رای ممتنع جمهوری اسلامی به قطعنامه را مخالفت با «محیط سالم، پایدار و پاک» و تداوم تخريب محيط زيست تلقی می کند و اميدوار است فعالين محيط زيست عليرغم فشارها، در حد امکان برای عملی کردن اهداق قطعنامه سازمان ملل متحد گام بردارند

گروه کار محیط زیست حزب چپ ایران (فدائیان خلق) ضمن حمایت از تمام اعتراضات مردمی به نابودی دریاچه‌ی ارومیه، به جمهوری اسلامی هشدار می‌دهیم نابودی منابع ملی کشور در چهارسوی ایران تبعات سنگینی خواهد داشت. مردم ایران بارها ثابت کرده‌اند که شاهدان ساکت نابودی دریاچه‌ها، رودها، تالاب‌ها، جنگل‌ها و کویرهایشان نخواهند بود. جمهوری اسلامی باید پاسخگوی عملکرد خود در آسیبی ماندگار به محیط زیست کشور باشد.

احداث سد کسیلیان قطعا پیامدهای اجتماعی و اقتصادی و خسارات زیست محیطی جبران ناپذیری بدنبال دارد، آثاری هم‌چون: تغييرات حرارتي رودخانه، از بين رفتن جايگاه تخم ريزي طبيعي ماهيان زردپر(اورنج)، از بين رفتن توان خود پالايي رودخانه، کاهش ارزش عناصر حيات زا به علت ته نشين شدن رسوبات در پشت سد و عدم رشد کافي پلانکتون ها و بنتوزها در رودخانه ها که نقش مهمي در تغذيه ماهيان دارند. ساخت سد کسیلیان بیش از ۸۰۰ هکتار از جنگل‌های بکر و درجه یک منطقه را نابود خواهد کرد.

به گفته رئیس سازمان زمین‌شناسی، ایران از حدود دو دهه پیش وارد یک دوره خشکسالی شده که پیامدهای آن مدام آشکارتر می‌شود. او هشدار داد با افزایش تراز منفی آب و خشک‌تر شدن ایران تنش‌های آبی نیز بیشتر خواهند شد.

برداشت بی‌رویه از سفره‌های آب زیرزمینی، آلودگی آب‌های زیرزمینی از طریق پساب‌های صنعتی شهری و کشاورزی و دخالت‌های انسانی ازعوامل اصلی بیابان‌زایی هستند و سازمان منابع طبیعی روش‌هایی را برای مقابله با آن در پیش گرفته است.

بینید مسئله کم‌آبی در ایران از شرایط بحران گذشته‌ است و ما در سطح بدتر از آن قرار گرفته‌ایم. فرونشست گسترده زمین در سمنان، شهریار، کرج، مرودشت قزوین و... ناشی از همین پایین رفتن تراز آب است که خود یک فاجعه است. فقط بحث برداشت آب نیست، وقتی تراز آب پایین می‌رود زمین خشک است، عطشش بالاست، رطوبتش پایین می‌آید و اصطلاحا نیاز آبی افزایش می‌یابد.

راندرز معتقد است که "با همۀ این احوال، ما قبل از آن که با یک فروپاشی زیست محیطی بزرگ ابعاد مواجه شویم، شاهد نوعی فروپاشی اجتماعی خواهیم بود." او به برکزیت و انتخاب دونالد ترامپ به عنوان نشانه‌های نابرابری فزاینده در غرب اشاره می کند که "دست به دست بحرانهای مکرر اقلیمی، می تواند طوفانی مهیب از ناآرامی‌های اجتماعی را به بار آورد."

صحبت از گذار آرام به انرژی پاک خیالی بیش نیست. امکان ندارد که جهان بتواند از تحولات بزرگ که کل سیستم انرژی را بازسازی می کند، رگ حیاتی اقتصاد جهانی است و نظم ژئوپلیتیکی را تقویت میکند جلوگیری کند. علاوه بر این، بحث این که چه کسانی نفع و چه کسانی ضرر میکنند از پایه بی اساس است. برای مثال، به اصطلاح دولت‌های نفتی ممکن است قبل از اینکه دچار قحطی شوند، از نعمت فراوانی منابع انرژی لذت ببرند، زیرا وابستگی به تامین‌کنندگان اصلی سوخت‌های فسیلی، مانند روسیه و عربستان سعودی، به احتمال زیاد قبل از کاهش آن افزایش خواهد یافت.

چنان که از یک پیش نویس لورفته معلوم شده، کمیسیون اروپا می خواهد انرژی هسته ای و گاز را تحت شرایط معینی انرژی "سبز" به شمار آورد. از این بایت انتقاد شدیدی متوجه کمیسیون شده است، و این در حالی است که فرانسه و کشورهای اروپای شرقی می خواهند سرمایه گذاری در این دو نوع انرژی، سرمایه گذاری "سبز" و ماندگار محسوب شود.

هوای سالم بخشی ازحقوق بشر است. سوزاندن مازوت نه تنها برای سلامت مردم ایران فاجعه بار است ، بلکه یک خطر جهانی است و به محیط زیست ضربه می‌زند و دنیا را برای نسل های آینده غیر قابل زیستن می‌کند. داشتن هوای پاک حداقل نیاز اولیه انسان است. هوای ناسالم خطری جدی بر زنان حامله دارد و با تنفس هوای آلوده نوزادانی بدنیا می آیند که با استنشاق هوای سمی رشد کرده و در خطر ابتلا به مشکلات تنفسی مادام العمر خواهند شد.

اگر اروپا به خود اجازه ندهد که با قیمت های بالای انرژی از مسیر خود منحرف شود، می تواند کارهای زیادی برای قرار دادن جهان در مسیر سازگار با آب و هوا انجام دهد؛ اروپایی ها می توانند ثابت کنند که توسعه اقتصادی و حفاظت از آب و هوا متقابل نیستند. این البته مستلزم فشار بیشتر از سوی افراد نگران و پیشرو است. شما نباید خود را در ناامیدی پنهان کنید، حتی اگر این اجلاس آب و هوا بسیار کمتر از آن چیزی باشد که همه عقل سلیم نشان می دهد؛ زیرا بدون این فشار، حتی کسانی که خوب فکر می کنند، حرکت نمی کنند.

مه لقا ملاح پس از بازنشستگی تمام وقت خودرا در خدمت حفاظت از محیط زیست درایران قرارداد.. درسال ۱۳۷۳با مشارکت همسر و چندتن از استادان دانشگاه «جمعیت زنان مبارزه با آلودگی محیط زیست» را بنیان گذاشت.این جمعیت در سال ۱۳۷۴ رسما اعلام موجودیت نمود. ایشان مسئول و سردبیر
فصلنامه «فریاد زمین» و نویسنده مقالات متعدد در حوزه مسائل محیط زیست است.

تمام دشت‌ها در ایران در حال فرونشست هستند. در برخی مناطق و منازل مسکونی شکاف‌های عمیقی ایجاد شده و آنجا را غیرقابل سکونت کرده است. علی بیت‌اللهی، مدیر بخش زلزله و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی می‌گوید ایران رتبه چهار فرونشست زمین در دنیا را دارد و اگر همین حالا اقدامات لازم صورت نگیرد، ایران سرزمینی غیرقابل زیست می‌شود.

محققان پیش بینی می کنند که سیر نزولی در سهم انرژیهای مذکور ادامه یابد، زیرا بسیاری از کشورهای اروپائی در صدد خاتمه دادن به برنامه های هسته ای شان و یا تقلیل شدید آن اند: آلمان در سال 2022، بلژیک در سال 2025، اسپانیا در سال 2030 به برنامۀ هسته ای برای تولید الکتریسیته خاتمه خواهند داد و فرانسه – بزرگترین تولید کنندۀ "برق اتمی" - تا سال 2035 تولید خود را به نصف مقدار کنونی تقلیل خواهد داد.

بدبختی درست در پاسخ به این پرسش رونمایی میشود؛ تمدن و فرهنگ ضد محیط زیست در یک احتمال خواهد کوشید محیط زیست را طوری نجات دهد که ادامه همین تمدن و فرهنگ ممکن گردد. چگونه؟ از طریق تهاجم قوی به ضعیف، مسلط شدن تنازع بقا، خریده شدن یا گرفته شدن محیط زیست بخشهای فقیر توسط بخشهای زورمند، و حتی اجرای برنامه های متمدنانه برای خلوت کرن کره زمین! فاشیسم زیستبومی در این مفهوم یک راه حل خواهد شد. راه حل دیگر همبستگی و همکاری مردمان و دولتها و اتخاذ برنامه و راه مشترک است.

مجمع حفاظت از گونه‌های زیستی برآمده از کنوانسیون تنوع زیستی CBD است که در سال ۱۹۹۲ در ریودو ژانیرو تهیه شد. در سال ۲۰۱۰، ۱۹۶ کشور عضو این کنوانسیون ۲۰ هدف را برای حفاظت از گونه‌هایی زیستی مشخص کردند که می‌بایست تا سال ۲۰۲۰ محقق می‌شدند. بر اساس این اهداف تعیین‌شده می‌بایست ۱۷ درصد از خشکی و ۱۰ درصد دریاها بیشتر و بهتر محافظت شوند تا از بین رفتن گونه‌های زیستی متوقف شود.

جهان و کشور ما با یک بحران بزرگ زیست محیطی روبروست.

کشورهای مختلف در سراسر جهان در حال مبارزه با ویروس کرونا هستند و سعی می‌کنند وضعیت را به حالت عادی بازگردانند. حالا به تازگی سازمان ملل متحد به کشورها اعلام کرده که باید با تغییرات اقلیمی مانند کرونا مبارزه کنند تا زندگی‌های بیشتری در معرض خطر قرار نگیرد.

حکومت ايران نسبت به بحران بزرگ محيط زيستی بی توجه است و برنامه ای برای غلبه بر آن ندارد. گروه های متعدد دوستداران طبیعت و محیط زیست در کشورمان با امکانات بسیار محدود و با ابتکارات فردی اقدامات مفیدی انجام داده اند ولی نه تنها از حمایت دولتی بی بهره اند، بلکه تحت پيگرد ارگان های امنيتی ـ اطلاعاتی قرار دارند.

حفظ محیط زیست فقط مبارزه با سرمایه و صنعت‌سالاران نیست بلکه مبارزه با مصرف‌گریی توده نیز هست. بدینگونه، یک برنامه محیط زیستی معمولا یک برنامه مناسب برای به هم زدن تعادل قوا به خاطر کسب قوا نیست. کوشش آن به هم زدن تعادل قوا در سمت هدف‌های اعلام شده است. خیلی از احزاب محیط زیستی گاهی و در زمینه هایی خود خویش را با شعارهایشان تضعیف میکنند و خود بر این امر واقف هستند.

سبزها شعار اولین اجلاس زیست محیطی سازمان ملل را در سال ۱۹۷۲ گرفتند: جهانی فکر کنید، محلی عمل کنید. وگرنه تنها می مانید. در حدود سال ۱۹۸۰ ، یک جنبش زیست محیطی جهانی رخ داد، که به ژرفای تاریخ، به قرن ۱۸ بازمی گشت و فراتر از همه مرزهای حزب بود: این شامل مواضع سوسیال دموکراتیک ، لیبرال و محافظه کارانه بود - و می توانست سیر وقایع را تغییر دهد.