محیط زیست

حکومت ايران نسبت به بحران بزرگ محيط زيستی بی توجه است و برنامه ای برای غلبه بر آن ندارد. گروه های متعدد دوستداران طبیعت و محیط زیست در کشورمان با امکانات بسیار محدود و با ابتکارات فردی اقدامات مفیدی انجام داده اند ولی نه تنها از حمایت دولتی بی بهره اند، بلکه تحت پيگرد ارگان های امنيتی ـ اطلاعاتی قرار دارند.

حفظ محیط زیست فقط مبارزه با سرمایه و صنعت‌سالاران نیست بلکه مبارزه با مصرف‌گریی توده نیز هست. بدینگونه، یک برنامه محیط زیستی معمولا یک برنامه مناسب برای به هم زدن تعادل قوا به خاطر کسب قوا نیست. کوشش آن به هم زدن تعادل قوا در سمت هدف‌های اعلام شده است. خیلی از احزاب محیط زیستی گاهی و در زمینه هایی خود خویش را با شعارهایشان تضعیف میکنند و خود بر این امر واقف هستند.

سبزها شعار اولین اجلاس زیست محیطی سازمان ملل را در سال ۱۹۷۲ گرفتند: جهانی فکر کنید، محلی عمل کنید. وگرنه تنها می مانید. در حدود سال ۱۹۸۰ ، یک جنبش زیست محیطی جهانی رخ داد، که به ژرفای تاریخ، به قرن ۱۸ بازمی گشت و فراتر از همه مرزهای حزب بود: این شامل مواضع سوسیال دموکراتیک ، لیبرال و محافظه کارانه بود - و می توانست سیر وقایع را تغییر دهد.