سپتامبر 2025

کارگران شرکتی نیز علاوە بر اینکە لازم است سطح مبارزات خود را از نامە نگاری بە اعتصاب ارتغاء دهند بلکە اهمیت حیاتی دارد بتوانند با همکاران رسمی خود اعتصاب مشترک برگزار کنند و بە آنان بە چشم رفیق بنگرند نە رقیب. انداختن تفرقە میان رسمی ها و شرکتی ها کە آثار آن در نامە ی" کارگران" مشهود است کار تفرقە اندازان حکومتی را برای تحکیم سلطە حکومت و کارفرمایان بر هر دو گروە را تسهیل می کند.

جازات ٣٥ کارگر فولاد بخاطر طلب حقوق اولیە و مسلم شان توسط مدیران اقدامی است جهت ارعاب کارگران و جلوگیری از حرکتهای حق خواهانە آتی. بنا بر این اگر کارگران فولاد کوتاە بیایند راە را برای حق کشی و قانون شکنی های بعدی مالک شرکت هموار می کنند. بهمین دلیل در این شرایط وانفسا کە فشار و ستم بر طبقە کارگر از سوی رژیم و سرمایە داران زور گو بیشتر می شود، اتکای کارگران بە نیروی جمعی خود با توسل بە اعتصاب برای وادار کردن مدیران بە تامین مطالبات کارگران و رعایت آن در آیندە بسیار حیاتی است.

حزب چپ ایران بر ضرورت مبارزه‌ی مشترک اپوزیسیون جمهوریخواه و دموکرات و نهادهای حقوق بشری برای نجات جان زندانیان سیاسی و مقابله با قتل و اعدام تأکید دارد. هر گونه مرزبندی میان نیروهای سیاسی که برای آزادی مبارزه می‌کنند، تنها به سود حاکمان جنایتکار و زمینه‌ساز جنایات بیشتر است. ما از جریانات سیاسی که بی عدالتی و استبداد را بر نمی‌تابند می‌خواهیم که نسبت به مرزبندی بین خود در ارتباط با دفاع از جان زندانیان سیاسی تجدیدنظر کنند.

هشتاد سال گذشته است. به این دهه‌ها نگاه می‌کنیم و پیشرفت‌های عظیم در حاکمیت جهانی را می‌بینیم؛ با وجود فجایع، می‌توانیم بگوییم که پیشرفت داشته‌ایم، اما همچنین احساس می‌کنیم که این پیشرفت‌ها در خطر است. چه کسانی نقشه‌های جهان آینده را ترسیم خواهند کرد؟ ما می‌خواهیم باور کنیم که این کار را کسانی انجام نخواهند داد که حمله می‌کنند، بی‌اعتقاد هستند و نهادهای چندجانبه را تضعیف می‌کنند، کسانی که ضعیف‌ترین‌ها را تحقیر می‌کنند. ما می‌خواهیم باور کنیم که همه مردم زمین با هم، نماینده این مجمع، مسیرهای نهایی را برای داشتن آینده‌ای نه تنها ممکن و پایدار، بلکه شایسته و محترم برای همه افراد ترسیم خواهند کرد.

روزگاری رئیس‌جمهور ایالات متحده را «رهبر دنیای آزاد» می‌نامیدند. سراسر جهان با دقت سخنرانی سالانه او در مجمع عمومی سازمان ملل را مو به مو می‌خواند تا مواضع قدرت اول جهانی را بشناسد. آن دوران به پایان رسیده است: امروز مردم سخنرانی دونالد ترامپ را همانند اجرای نمایش خنده دار تک نفره ای دنبال می‌کنند، برای نمایش و جوک هایش.

سران جمهوری اسلامی با اعمال سیاست‌های مخرب خود، فرصت و امکان پیش‌‌گیری از بازگشت تحریم‌های بیشتر و گفت‌گو بر سر اختلافات را از بین برده‌اند و همراه با خود، کشور و مردم ایران را وارد یکی از بحرانی‌ترین شرائط طی چند دهه اخیر کرده‌اند. این رژیم بدون فشار نیرومند مردم حاضر به عقب‌نشینی از سیاست ‌خارجی ویرانگر خود نخواهد شد؛ باید با تمام امکانات علیه ادامه‌ی این سیاست‌ها و تشدید تحریم‌ها و تداوم فضای جنگی کنونی به‌پا خاست. هماهنگ کردن فعالیت سیاسی جریان‌های چپ و جمهوری‌خواه و دمکرات، به طور مشخص ایجاد مرکزی برای هماهنگی و همکاری نیروهای دموکرات مهمترین راه مقابله با جنگ و تحریم است. 

چرا زمانی کە ٤ هزار کارگر کارخانە آلومینیوم اراک ٤٠ روز اعتراض می‌کنند و تا توسل بە اعتصاب غذا نیز پیش می‌روند بە‌رغم این‌کە خبر اعتراض آن‌ها در سطحی نسبتا گستردە انعکاس پیدا می‌کند، جامعە نسبت بە آن منفعلانە برخورد می‌کند. تا جائی‌کە حتی همشهریان آنان در شهر اراک هم  از آن‌ها حمایت عملی نمی‌کنند. همین سوال را هم می‌شود در ارتباط با اعتراضات همە روزە‌ی کارکنان رسمی و غیر رسمی نفت، کارگران فولاد اهواز، بازنشستگان تامین اجتماعی، مخابرات، فولاد و معدن پرسید. یا چرا وقتی ظرف دو هفتە دەها معلم را در کرمان و کردستان مجازات دستە‌جمعی می‌کنند، از آن‌ها حمایت عملی لازم صورت نمی‌گیرد؟ 

طبق آمار امسال۹۵۰ هزار کودک و نوجوان از تحصیل محروم اند، اجبار به کارکردن برای تامین هزینه‌های زندگی، احذ شهریه از دانش‌آموزان با این وجود که در قانون اساسی قید شده‌است که آموزش رایگان است اما به بهانه‌های گوناگون مبلغی بین ۶ تا ۱۴ میلیون تومان را از خانواده‌ها هنگام ثبت نام دریافت می‌کنند، اعتیاد والدین یا بی‌سرپرست بودن کودکان از عوامل محرومیت کودکان و نوجوانان از تحصیل است .

حزب چپ ایران آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۵ را به دانش ‌آموزان، معلمان و خانواده‌های آنان شادباش می‌گوید و آرزو دارد که این نوباوگان بتوانند در آینده‌ای نه‌چندان دور، بدون دغدغه‌های مالی و امنیتی، در محیطی شاد و انسانی، بدون جمهوری اسلامی، به تحصیل دانش و علم بپردازند. تا زمانی که آموزش در بند ایدئولوژی و تبعیض طبقاتی و سرکوب سیاسی باشد، آینده‌ای روشن برای نسل‌های بعدی متصور نیست.

سیاست خارجی ارزشی جمهوری اسلامی و تقویت توان نیابتی در منطقه، از جمله حمایت‌هایی که به گروه‌هایی مانند حشد الشعبی در عراق، حزب‌الله در لبنان، حوثی‌ها در یمن و حماس در غزه و نیز حمایت از دولت سوریه صورت گرفت، به‌عنوان ابزاری برای مقابله با نفوذ رقبای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای تبیین شده است. در برابر دولتِ راست‌گرای اسرائیل (به‌ویژه در دورهٔ بنیامین نتانیاهو) و اقدامات نظامی و امنیتیِ آن، برخی از پروژه‌های منطقه‌ای مقاومت تضعیف یا با موانع جدی مواجه شده‌اند.