بین‌المللی

اگر اپوزیسیون غیر نظامی می توانست حرفش را به کرسی بنشاند، اپوزیسیون می توانست از پس نظامیان هاج و واج مانده هم برآید. ولی اگر قادر نمیشد فائق آید وضعیت بزودی بدتر میشد. استعفای گ و ش یک زنگ خطر بود. او بسیار بیرحم بود و هیچ کس انتظار نداشت او صحنه را به سادگی ترک کرده و بازنشسته شود. علاوه بر آن روسای دستگاههای امنیتی همگی پشتیبانان خارجی داشتند. اسلامیستها (که در حال حاضر به خاطر کودتا کنار زده شده اند)در قطر و ترکیه پشتیبان دارند. ممکن است ابن عوف کنار رفته باشد ولی دیگرافسران ارشد با مصر روابط نزدیک داشتند.

او دست به رفرم‌های جدی زده و قوانین جدید برای دفاع از حقوق زنان وضع نمود. او قدرت فئودالی روسای قبایل را از بین برد و آن را تحت تاثیر انقلاب کوبا، به «کمیته های مدافع انقلاب» سپرد که قانون را به نام خلق اجرا می‌کردند. آنها امنیت، تشکیلات سیاسی، برنامه بهداشت محلات، و حتی کنترل بودجه وزارتخانه ها را در مواقعی به عهده داشتند. در عرصه سیاست خارجی او شدیداً مخالف باز پرداخت وام کشورهای جهان سوم و منتقد سیاست افریقائی فرانسه و خواهان نزدیکی با کوبا بود.

من می توانستم برزیل را ترک کنم و به سفارت خارجی پناه ببرم. من ترجیح دادم تسلیم شوم تا نشان دهم که سرجیو مورو [قاضی سابق مبارزه با فساد که او را محکوم کرد و خودش به تازگی توسط دادگاه عالی حکم محکومیت "جانبدارانه بودن" گرفته شده است) یک شیاد است. من در اولین ملاقات رو در رو به او گفتم: "شما محکوم به محکومیت من هستید، زیرا دروغ بسیار بزرگ‌تر از واقعیت رفته است. راه دیگری نداری. " مورو و دادستانش برای حمایت گرفتن از رسانه ها به دفاتر همه آنها مراجعه کرده اند.

لازم است سه ملاحظه مورد بررسی قرارگیرد. اولین و مهم‌ترین آن‌ها، این‌است که تحریم‌های غربی علیه ایران به زودی لغوخواهند شد. ایران ابتکار غنی‌سازی اورانیوم را به اختیار خود درآورده است، که این امر تنها دو گزینه پیش پای امریکا باقی می‌گذارد- گزینه حمله و نابودکردن موجودی هسته‌ای ایران( که معنی آن جنگ تمام عیاراست)، یا کنارکنارگذاشتن سرسختی و دست‌یابی به معامله ای واقع گرایانه، به نحوی که تهران هر چه زودتر به تعهدات برجامی خود مقید شود.

برای ایران و آذربایجان، این رقابت ژئوپلیتیکی با توجه به نزدیکی جغرافیایی، قومی، مذهبی و تاریخی آنها بسیار حساس است. تاریخ معاصر بر این موضوع تأکید می کند. در جریان جنگ ارمنستان و آذربایجان در سال ۲۰۲۱، روشن بود که ایران رسماً چاره ای جز نشستن در حاشیه ندارد. در داخل ایران، ناسیونالیسم قومی آذربایجانی همراه با خشم موجود از شرایط اقتصادی و اجتماعی می تواند وضعیتی انفجاری در استانهای شمالی ایران، جایی که حدود ۲۰ میلیون جمعیت آذربایجانی ایرانی در آن زندگی می کنند، ایجاد کند. این واقعیت از دید دشمنان خارجی ایران از دور نخواهد ماند. اسرائیل و ترکیه هر دو سابقه تلاش برای بسیج جامعه آذربایجانی ایران علیه تهران را دارند.

اساساً مردم افغانستان به مردم ایالات متحده برای درآغوش گرفتن این آموزش یکسان نیاز خواهند داشت. ما باید تأسف حقیقی خود را بیان کنیم، طلب بخشش کنیم، و شجاعت همانندی را به مردم شجاعی که امروز بر اجرای حقوق بشر در افغانستان اصرار می ورزند نشان دهیم. ارثیه وحشتناک 11 سپتامبر را به صورت جمعی به رسمیت بشناسیم. ما باید با " ضد ترور، لغو جنگ" موافقت کنیم.

چه کسی برنده جنگ علیه ترور شد؟ مقاطعه کاران دفاعی امریکایی، که بر اساس اظهار مرکز برای دوستی همگانی، که موسسه ای غیر انتفاعی است که هزینه‌های پرداختی در رشته ای از گزارش‌های معروف به بادآورده‌های جنگ را پیگیری کرده بود، بسیاری از آن‌ها از لحاظ سیاسی با شرکت‌هایی درارتباط بودند که به کارزار ریاست جمهوری جرج دبلیو بوش کمک مالی کرده بودند.

در واقع امروز ما شاهد برخورد تمدن ها و فرهنگ ها نیستیم و نه مبارزه بین مراکز جهان علیه مناطق پیرامونی آنها و نه مبارزه بین شمال و جنوب و نه مبارزه قدرتمندان در برابر ضعیفان. ماموریت جنگی ۲۰ ساله ناتو در افغانستان مربوط به حقوق بشر نبود. اهداف اصلی شامل استقرار در مناطق استراتژیک نظامی ، دسترسی به مسیرهای تجاری و مواد اولیه بود. از جمله این اهداف محاصره فدراسیون روسیه، تغییر رژیم در ایران، تسلیم کل منطقه و تضمین منافع امپریالیستی بود. در سال ۲۰۱۰ ، رئیس جمهور آلمان کهلر مجبور به استعفا شد زیرا ناخواسته اهداف واقعی دولت آلمان برای حضور در افغانستان را افشا کرد.

یک هواپیمای اف ۱۶ امریکایی در آسمان آبی ظاهر شده بود و بمب ٥۰۰ پوندی ام کا ٨۲ را روی خانه گلی، سنگ و حصیری اورفیا انداخته بود. اورفیا در آن زمان درخانه نبود. زمانی که به خانه بازگشت، تکه های بدن کشته‌ها را جمع آوری کرد.
ماه‌ها بعد، گروهی از امریکایی‌ها از کابل آمدند و پاکتی حاوی ۱٥ اسکناس به او دادند: کلاً ۱٥ دلار. اوگفت: "دو دلار برای هریک از کشته شدگان خانواده من".

تحولات افغانستان با اهداف استراتژیک جهانی و منطقه‌ای آمریکا مطابقت دارد. خروج نیرو‌های این کشور از افغانستان به معنی خروج سیاسی آمریکا از منطقه نیست، بلکه سپردن کار‌های میدان به طالبان و دیگر گروه‌های تروریستی منتقل شده از دیگر نقاط جهان به افغانستان برای ایفای نقش از پیش تعیین شده است. گسترش روزافزون فعالیت‌های طالبان به عنوان یک نیروی پشتون نه در جنوب و مناطق پشتون‌نشین، بلکه در مناطق شمالی و در بین گروه‌های اِتنیکی دیگری چون تاجیک‌ها، هزاره‌ها، ازبک‌ها و ترکمن‌ها نشانگر آن است که طالبان اجرای سیاست‌های آمریکا را...

ضمن محکوم کردن این اقدام جنایتکارانه، ما به این نکته اشاره می کنیم که این امر تنها در نتیجه تعلل و کوتاهی مستمر دولت در محافظت از شهروندان به طور کلی و دفتر حزب ما به طور خاص رخ داده است. واضح است که حزب کمونیست به حاکمیت دولت و قانون معتقد است و نیروی شبه نظامی برای محافظت از خود و ایجاد رعب و وحشت مردم ندارد.

 از همین رو بنظر می رسد در پی فرونشست شوک های اولیه و غافگیری ها و افسون شدگی های ناشی از یک بازگشت حیرت آور، عقربه زمان و سیررویدادها به زیان آن ها به به سودمردم به حرکت در آید. چرا که در اصل این پیشروی های برق آسا، که توانست تقریبا همه ایالات و شهرها و ایالات را به سرعت حتی بدون درگیری قابل توجهی تسخیرکند، نه ناشی از توان و قابلیت و درجه مقبولیت این جریان مافوق ارتجاعی و امتحان پس داده که اساسا ناشی از خلأ قدرت و در هم شکستن روحیه مقاومت و فضای آعشته به هراس و بهت زدگی صورت گرفت که همزاد و محصول تصمیم و رویکرد دولت آمریکا و دست نشاندگانش مبنی بر سازش با طالبان و عقب نشینی سریعشان بود که بسا بختکی بر فضای سیاسی و اجتماعی افغانستان نازل شد.

چیدمان امپریالیستی طالبان بر کابل، در شطرنج پیکار استراتژیک آمریکا بر علیه چین و روسیه و ژئوپولیتیک منطقه نقشی کلیدی دارد. این در حالی است که طالبان با چهره ضد آمریکایی و ضد امپریالیستی و قهرمان ملی به قدرت میرسد. بطور همزمان، طالبان قبل از آغاز حمله نهایی و سرتاسری خویش در افغانستان، هم نمایندگانی را به مسکو اعزام نمود، و هم به پکن. این امر نشام میدهد که همزمان با هزیمت کفه سنگین قدرتمداری جهانی به سمت شرق، به دوران آغاز پایان سلطه گری امپریالیستی آمریکایی انگلیسی، استراتژی گماشتن طالبان بر کابل، میتواند به ضد خودش نیز تبدیل گردد

این سؤال هم مطرح می شود نقش ایران چه خواهد بود؟ آیا برای صلح در خاورمیانه کوششی می شود و یا از افغانستان هم استفاده ابزاری خواهد شد؟ البته ایران در مورد افغانستان وابستگی های لااقل مهم و غیر قابل انکاری دارد. افغانستان هم مرز ایران است و مخصوصا حفاظت از امنیت اقلیت شیعی افغانستان برایش اهمیت دارد ولی با نگاهی به سابقه رفتار جمهوری اسلامی می توان انتظار داشت که بخواهد از فاجعه افغانستان هم استفاده ابزاری کند.

دولت مرکزی برپاشده توسط امریکا در ابعاد نجومی فاسد بود. هواپیماهای باری مملو از دلارهای نقد امریکایی به طورمنظم از دبی به فرودگاه بین المللی کابل پرواز می‌کردند. نخبگان جدید افغان مردم را لخت کردند و با پول آن‌ها و حتی با اختلاس از بانک کابل در اطراف دوبی جزایرتفریحی خریدند. در سال 2008، پناهگاه های جزیره بی ارزش شد و بانک کابل، قبل از آن که شعب آن برای بهبود نجات خود بکوشند با رها کردن مردم در صف‌های طولانی فروپاشید. آن‌ها نجات پیدا نکردند.

در اینجا نیازی به تأکید نیست که تحریم انتخابات با توجه به بحرانهای خفقان آور فعلی، خلاف روند انتخابات به عنوان یک عمل دموکراتیک نیست. از نظر ما، این یکی از ابزارهای مسالمت‌آمیز برای تغییر است که خواستار ترکیب همه اشکال مبارزات مردمی، سیاسی، عقیدتی و اقتصادی است. همچنین این اقدام به عنوان شکلی از مبارزه برای تغییر و با هدف ایجاد یک دولت مدنی دموکراتیک و مبتنی بر عدالت اجتماعی مرتبط است.

رقابت، اول از همه در عرصه های جدید، از جمله در فضای سایبری گسترش خواهد یافت... در حال حاضر اقتصاد دیجیتال سهم شتابناکی در تولید ناخالص داخلی قدرتهای بزرگ یافته و به یک منبع اصلی ثروت ملی تبدیل شده است...
در عین حال در امر همکاریهای بین المللی، نهادهای واقعاً بین المللی (یا حتی منطقه ای) جای خود را بیشتر و بیشتر به ائتلاف های موضوعی و موضعی خواهند داد...

تمام سیاست افغانی ازسال 2001 تاکنون، تحت حاکمیت دولت‌های پیاپی هند، حمایت از تجاوز امریکایی و کمک به روند "ملت سازی" با هزینه میلیاردها دلاردر زیرساخت‌ها و پروژه‌های توسعه بوده است. خروج عجولانه امریکایی‌ها بدون نگرانی از عواقب آن می‌تواند دولت مودی و دستگاه سیاست خارجی را به بازنگری درسیاست یک‌جانبه هواداری از امریکا و جوانه زدن اتحاداستراتژیک باآمریکا وادارد، که اکنون درچهاردیواری شکل پیدا می‌کند.

با همه فجایع در افغانستان، اما موقعیت این کشور را نباید به معنی زوال آن گرفت! این سرزمین خونین و مجروح علیرغم درگیربودن با هر دشواری‌ که گریبانگیرش است، نه فقط راهی جز پیوستن به توسعه و دمکراسی ندارد بلکه درسیاه تاریکی‌های افق آن، نقطه امیدهای نوین نیز سوسو می‌زنند که دلگرم‌کننده‌اند. جامعه مدنی در آن، راه خود را از میان ویرانه‌های خونین می‌گشاید تا از درز شکاف‌ها سربزند و بیشتر بشکفد. درون این جامعه، ظرفیت‌هایی دارند شکل می‌گیرند ولو البته هنوز نه انچنان توانمند که رقم زننده اوضاع باشند.

بدون تصویب، اتحادیه بر کارگران اعتصابی دوبلین سکوت خبری تحمیل کرده است، که اقدام به همبستگی با اعتصاب کننده‌ها را برای اعضا اتحادیه در جاهای دیگر مشکل می کند. یکی از اعضا کمیته صف و ستاد کارگران اعتصابی ولوو به سایت جهانی سوسیالیستی (WSWS) گفت: « تنها ولوو نیست. ما با اتحادیه هم مبارزه می‌کنیم. قسمت دشوار مبارزه همین است. ما با هر دو آن‌ها مبارزه می‌کنیم. ماتلاش کرده ایم حمله بعدی آن‌ها را پیش بینی کنیم و با پاسخ خود قبل از حمله آن‌ها آماده باشیم.

سه ویژگی اصلی دهه های بعدی مدیریت کشور چین را میتوان در تداوم کنترل حزب کمونیست چین بر مدیریت سیاسی امنیتی کشور، برنامه ریزی های مرکزی بلند مدت ملی، و بالاخره گشایش اقتصادی کشور برای شکوفایی قابلیت های فردی از طریق سرمایه داری خصوصی خلاصه کرد. طبیعی است که در این روند، گشایش مناسبات و مبادلات اقتصادی با دیگر کشورهای جهان، گسترش نظام آموزش همگانی و تحصیلات عالی، تامین حداقل رفاه، بهداشت و درمان و مسکن عمومی از اهداف اصلی حزب کمونیست بودند.

درمقابل، نیروهای هوادار دموکراسی خواهان هدف تحریم قرار دادن کسب و کارهای تحت مالکیت و کنترل ارتش، تحریم تسلیحاتی جهانی، و پایان دادن به حملات هوایی تاتماندو به سرزمین‌های قومی، ومتوقف کردن شرکت‌های نفتی خارجی که با ارتش میانمار دادوستد می‌کنند، و70 درصد ازعملیات آن‌ها از سوی صنعت نفت پشتیانی می‌شود، هستند. مهم ترین مسئله بازداشتن دولت‌های بزرگ جهان از دخالت نظامی است.

نتیجه امید و دخیل بستن به حل این بحران ها از بالا به قدرت ها چه در شق خوشبینانه اش در خدمت نوسازی نظام سرمایه داری و مشخصا نئولیبرالیسم و بسط دامنه کنترل آن برای خروج سرمایه از بحران و بدون حل ریشه های آن است ( که بحران تندرستی و تبعات پاندومی دوساله اخیر یکی از آن ها بود)، و چه در شق بدتر چه بسا محتمل تر موجب کمانه کردن بحران ها به سمت برانگیختگی موج های شبه فاشیستی (همچون ظهورترامپ ها و...) و انواع پارازیت های جهانی تغذیه کننده از بحران سرمایه داری گردد.

درحقیقت، اگر کشورهای دیگر را کناربگذاریم، حتی بریتانیا، که کشور میزبان همایش امسال بود و نخست وزیرآن بلندترین سروصدا را درباره نیاز به مایه‌کوبی به راه انداخته بود، با لغو موقت امتیاز واکسن‌ها موافقت نکرد، که این امر تنها بر شدت تعهد دولت‌های بورژوایی به بالابردن و دفاع از منافع بورژوازی تاکید می‌کند. ودر حال‌حاضرمنافع بورژوازی دردائمی کردن کمبود جهانی واکسن که زمینه متجانسی را برای سودجویی ایجاد کرده است نهفته است.

در بیانیه خانم ارنست با اشاره به غیررقابتی بودن انتخابات ریاست جمهوری در ایران آمده است ابراهیم رئیسی نامزد مورد نظر علی خامنه ای بود. خانم ارنست می افزاید دولت روحانی هم در عرصه اقتصادی و هم در عرصه حقوق بشر، رأی دهندگان ایرانی را مأیوس کرد. در این بیانیه آمده است خروج دولت ترامپ از برجام و تحریم های بی سابقه آمریکا علیه ایران، به سود تندروها در ایران تمام شد. خانم ارنست خواهان تجدید نظر کشورهای غربی در سیاست های خود در قبال خاورنزدیک و خاورمیانه شده است.

در ۲۰ ماه مه در بحث در مورد بیماری ایدز، پارلمان اروپا اولین بار به درخواست فراکسیون چپ مبنی بر تعلیق موقت حق ثبت اختراع واکسن کرونا رأی مثبت داد. در قطعنامه ای که به همین منظور به تصویب رسید، نمایندگان پارلمان از اتحادیه اروپا خواستند، در تعامل با سازمان تجارت جهانی، از تلاش‌ها و اقداماتی که آفریقای جنوبی و هند در ارتباط با واکسن کرونا انجام داده اند، پشتیبانی کند. هم‌زمان شرکت های داروئی هم موظف شوند، دانش و داده ها در مورد واکسن را از طریق سازمان تجارت در دسترس قرار دهند.

ما همچنین بر اهمیت اقدامات اساسی برای نگه داشتن اسلحه در کنترل دولت و نهادهای قانونی آن که مجاز به این کار هستند تأکید کرده و اعلام میداریم که در محاکمه افرادی که این موارد را رعایت نمی کنند نباید تردید کرد. علاوه بر این، برای شناسایی قاتلان معترضان و فعالان سیاسی و آمران این جنایتکاران و محاکمه مفسدان باید اقداماتی اساسی انجام شود.

مردم فلسطین تصمیم گرفته‌اند تمام تقسیمات‌سیاسی و ستیزه‌های فرقه‌ای را پشت‌سر بگذارند. آن‌ها، اکنون به‌جای آن، در حال ضرب‌سکه‌ی اصطلاحات جدیدی هستند که برمقاومت، رهایی و همبستگی بین‌المللی استواراست. در نتیجه، آن‌ها درحال به‌چالش‌کشیدن فرقه‌گرایی، درامتداد به‌چالش‌کشیدن هراقدامی برای عادی‌سازی اشغال و آپارتایداسرائیل هستند. به‌همان اندازه مهم، صدای پرتوان فلسطینی اکنون درمیان سکوت بین‌المللی تیزاست، که دنیا را به شنیدن تک‌سرودی‌ برای آزادی وادارمی‌کند.

ضرب و شتم و مجروح کردن فلسطینیان مقیم اسرائیل و حمله ارتش اسرائیل به معترضین فلسطینی ساکن بیت المقدس تا کنون ۲۲ قربانی از خود به جا گذاشته است. بالا گرفتن خشونت ها در روزهای اخیر به دنبال یک ماه پر تشنج به طور مشخص در بیت‌المقدس اتفاق افتاده است. حمله به مساجد و اماکن مقدس مسلمانان در بیت المقدس با شعار "مرگ بر اعراب" و اضافه بر آن پاسخ خشونت‌آمیز به تظاهرات مسالمت آمیز ای که در محله شیخ جراح توسط فلسطینیان برگذار شده بود از عوامل بوجود آورنده شرایط فعلی است.

امروزه دنیای انقلاب دیجیتال، رسانه های مجازی و تکنولوژی های روبوتیک و هوش مصنوعی، دهها و صدها میلیون مردمی را که در خاورمیانه و منطقه زندگی میکنند، از چنان امکانات عظیمی جهت روشن بینی، شفافیت و آگاهی یافتن از واقعیت ها برخوردار کرده است که آنها جهت سازماندهی و مبارزه برای غلبه کردن بر افیون جنگ تریاک نوین، نبرد برای عبور از حاکمیت اسلام سیاسی در خاورمیانه از امکانات شگرف و عظیمی برخوردارند.

توضیح مترجم: هند به‌عنوان دومین‌کشور پرجمعیت جهان که نزدیک به 20 درصد جمعیت‌جهان را درخود دارد،
به‌عنوان"بزرگترین‌آزمایشگاه‌‌نئولیبرالیسم"معروف است. تنها جایی است که حامیان نئولیبرالیسم ازموفقیت‌های آن داد سخن می‌‌دهند.

گرچه این عمل تروریستی با توجه به ویژگی‌هایش از دهشتناک‌ترین عملیات آدمکشانه طی چند سال اخیر در کشور شما به شمار می‌رود، اما اولین آنها نیست، وبا ایستادگی مردم در مسیر درستی که همانا صلح و ترقی است، تکرار چنین فجایعی را در افغانستان می توان انتظار داشت. فقط هم به این دلیل ساده که جریانات واپسگرای جنایتکار خواهان جلوگیری از بازگشت صلح و حرکت به سمت ترقی و پیشرفت در افغانستان هستند.

جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین ، کشورهایی هستند که ایالات متحده با هردوشان بنوعی مشکل دارد. این دو کشور توافق نامه ای را در تهران امضا کردند که این معامله از تابستان گذشته به شدت مورد بحث و گفتگو بود و از سال 2016 که رئیس جمهور چین از پایتخت ایران بازدید کرد ، در دست بررسی بوده است. این قرارداد بین وزرای خارجه ایران و چین، محمدجواد ظریف و وانگ یی ، در تهران به امضا طرفین رسید. پیمانی که رسانه های چینی آن را "همکاری استراتژیک در زمینه سیاسی و اقتصادی" توصیف می کنند.

دراینجا بایستی به یک اصل بنیادین پرداخت و آن اینکه: پیشاپیش برای تصمیم گیری ها درباره گزینش نظام سیاسی آینده کشور باید به آرای مستقیم مردم با راه اندازی "رفراندوم" مراجعه گردد. دیگر نمیتوان به شیوه های کهنه و به نهادهایی که همه شرکت کنندگان آن با رای مستقیم مردم برگزیده نشده باشند، بسنده کرد. راه اندازی مراجعه به آرای عمومی دراین عصر دیجیتال و پیشرفت های شگرف فنی کار دشواری نیست.

کنگره دوازدهم جبهه متحد چپ در شرایط سیاسی ویژه ای برگزار شد، به نحوی که سند سیاسی ارائه شده به کنگره این شرایط را با عبارت، جواب دموکراتیک نیاز مبرم و فوری به شرایط سیاسی کنونی، ارزیابی کرد. در این سند می آید رژیم سیاسی برخواسته از قانون اساسی مصوب سال ۱۹۷۸ اکنون دچار تکانهای شدید ساختاری شده است، برای اولین بار و به طور عینی شاهد آن هستیم که نیروهای ارتجاعی و ماوراء راست سر بر می آورند و تمامی دستاوردهای دموکراتیک مان را مورد تهدید قرار می‌دهند