بین‌المللی

امروز خیابان های ایران میدان نبرد و مرکز جنبش های فمینیستی جهان است. ما برای حقوق همه زنان در سراسر جهان، از جمله شهروندان کشورهای اتحادیه اروپا، مبارزه می کنیم. این یک مبارزه بین المللی است و به همین دلیل نیازمند حمایت بین المللی است. لطفا صدای مردم ایران باشید و هر کاری که از دستتان برمی آید انجام دهید تا دولت های خود را مجبور کنید که جنبش ما را به رسمیت بشناسند و از مردان و زنان دلیر ایران حمایت کنند. از شما درخواست می کنیم هر آنچه در توان دارید برای جلوگیری جمهوری اسلامی ایران از کشتار مردم انجام دهید. فردا دیر است.

- دولت ایران قبول کند که گزارشگران مختلف سازمان ملل متحد و به ویژه گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در ایران، آقای جاوید رحمان، برای ملاقات با بازداشت شدگان و خانواده های قربانیان و بررسی موارد نقض حقوق بشر به ایران سفر کند؛

- تضمین جریان آزاد اطلاعات، از جمله بازگرداندن دسترسی به اینترنت و شبکه‌های اجتماعی و همچنین رفع سانسور؛

ما عمیقا نگران وضعیت این دانش آموزان و نوجوانان دستگیر شده هستیم. از شما درخواست می‌کنیم پیگیر وضعیت این کودکان باشید. همچنین به جمهوری اسلامی هشدار دهید، که سرکوب دانش آموزان برخلاف کنوانسیون بین‌المللی است و خواهان آزادی فوری و بدون قید شرط تمام بازداشت شدگان شوید.
با احترام

ما خواهان فشار دیپلماتیک بر رهبری ایران و همچنین اردوغان رئیس جمهور ترکیه به عنوان حامی دستگاه حاکمه آخوندها هستیم.  به نظر ما، این در واقع می تواند شامل تحریم ها شود، اما به شرطی که هدف آنها به طور خاص رئیس جمهور رئیسی و مقامات دولتی، افسران اطلاعاتی یا پرسنل عالی رتبه نظامی باشد.

ما وکلا، فعالان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران، دانشجویان و در نهایت شهروندان، نمی‌توانیم چشمان خود را بر تصاویر خونینی که هر روز به شکل قطره چکانی از ایران به ما می‌رسد، ببندیم .
شرایط بازداشت آنها، زمانی که معلوم و مستند باشد، رفتاری کاملا غیرانسانی و تحقیرآمیز است. از مشاورت و کمک وکیل به طور سیستماتیک به آنها خودداری می‌ شود. آنها از هر گونه تماسی با خانواده خود محروم بوده و حق ارتباط با آنها را ندارند. شواهد مستمر و مستدل از اعمال شکنجه و بربریت عمدتاً علیه فعال ترین تظاهرکنندگان یا اعضای احزاب سیاسی مخالف گزارش می دهند.

تظاهر کنندگان خواستار پایان دادن به مصونیت از مجازات قاتلانِ معترضین مسالمت‌آمیز و خواستار اجرای عدالت برای فعالان «ناپدیدشده» شدند. همچنین درخواست هایی برای ممنوعیت شبه نظامیان و پایان دادن به مداخله خارجی در کشور وجود داشت. نیروهای امنیتی برای متفرق کردن تظاهرکنندگان گاز اشک آور شلیک کردند و چندین پل را در مرکز بغداد مسدود کردند.
تظاهرات و راهپیمایی های گسترده در استان ها و شهرهای دیگر از جمله ناصریه، بصره، بابل، دیوانیه، سماوه، نجف، کربلا، میسان و دیالی نیز برگزار شد

همه دیکتاتوری ها برای شکوفایی و پایداری نیاز به سکوت دارند. به همین دلیل است که ما از طرح هایی با هدف استقرار مجدد اینترنت بدون تاخیر حمایت می کنیم. جنبش ایرانیان نیاز به صدای ما هم دارد۔ برای همین سکوت نمی کنیم !حزب سوسیالیست از تظاهرت در فرانسه و مکان های دیگر و از شعار "زن، زندگی، آزادی" حمایت می کند۔

ما همبستگی خود را با اعتراضات مردم ایران علیه حجاب اجباری، زن کشی و دیکتاتوری، اعلام می‌نماییم و از درخواست برحق مردم برای تحقیقات مستقل در مورد مرگ مهسا امینی حمایت می‌کنیم.
همچنین ما از دولت فدرال آلمان می‌خواهیم که اخراج‌ ایرانیان متقاضی پناهندگی را متوقف کند و دسترسی سهلتری به پناهندگی برای ایرانیان ایجاد کند.

در این کشور ما از مدتها پیش شاهد یک روند طولانی انقلاب شهروندی بوده ایم. این بنا همانطور که از ملزومات یک انقلاب شهروندی بر می آید در طی چندین سال ساخته شد. ابتدا تظاهراتی علیه هزینه های بالای زندگی در زمستان ۲۰۱۷-۲۰۱۸و همچنین در نوامبر ۲۰۱۹ برگزار شد. سپس در آغاز سال ۲۰۲۰ پس از یک سانحه هوایی، موجی از اعتراضات مردمی به راه افتاد.

با توجه به‌آن‌که تاچر محصول برآمدنئولیبرالیسم بود و تراس محصول شرایط افول و بحران آن، در حقیقت وی جناح راست نئولیبرالیسم درشرایط شکاف و بحران را نمایندگی می‌کند. از این‌رو تفاوت بزرگی بین شرایط تاریخی آن‌دو وجوددارد: اگر عروج مارگارت تاچر مترادف با تهاجم نئولیبرالیسم تازه نفس بود، اما عروج خانم تراس در شرایط بحران بزرگ و تشتت صفوف آن صورت می‌گیرد که نه فقط انگلستان را در‌آستانه ورودبه‌مرحله رکودقرارداده است، بلکه در مقیاس‌جهانی‌هم سرمایه داری به‌ویژه جناح غربی‌آن دچارشدیدترین بحران‌ها و شکاف‌های درونی و وجودی خویش شده است.

در پایان خانم ارنست ضمن اشاره بر تداوم و برنامه ریزی این دیدار ها، بر پیچیدگی مسئله ملی و اتنیک و حقوق اقلیت ها در ایران و نیاز به داشتن اطلاعات و تحلیل دقیق و به روز در این عرصه تاکید داشت. قرار شد. این مورد از جمله در دستور جلسه آتی قرار دارد.

ما با صدای بلند توسل به سلاح، کشتار عمدی و اشکال خشونت ناقض حقوق بشر را از سوی همه طرف ها محکوم می کنیم. آنها مسئولیت کامل ریختن خون شهدا را بر عهده دارند. ما از نیروهای امنیتی می خواهیم تا از تظاهرکنندگان محافظت کنند، از درگیری های سیاسی فاصله بگیرند، مسئولیت های خود را بر عهده بگیرند و وظایف خود را مطابق قانون اساسی انجام دهند.
• در این شرایط سخت و بحرانی، حمایت خود را از حق مردم خود در مبارزه با روش های مختلف مسالمت آمیز و توده ای برای دستیابی به خواسته های عادلانه و تحمیل اراده خود تجدید می کنیم.

اما چرا تئوری دو قطبی یا چند قطبی در حال نضج گرفتن است؟ چرا متفکرین و سیاستمداران با بوق و کرنا در هر گوشه از دنیا از دو قطبی شدن جهان خبر می دهند؟ چه نیازی به دو قطبی یا سه قطبی شدن جهان است؟
امروز که جهان تحت الاختیار جهان سرمایه داری است و قانون رقابت آزاد اصل خدشه ناپذیر این نظام اقتصادی است و بازار آزاد یا بازار آزاد با دمکراسی در تمام جهان جا باز کرده است. نگرانی از چه است؟

نیمی از پاکستان زیر آب است. آبراه ها به هیولاهایی از گل تبدیل شده اند که همه چیز را در مسیر خود می برند - ساختمان ها، خانه ها، پل ها، مزارع، مردان و زنانی که نتوانستند به موقع فرار کنند. دولت شهباز شریف، نخست وزیر، روز جمعه وضعیت فوق العاده اعلام کرد و از جامعه جهانی کمک خواست. ارتش در محل مستقر شده است. وضعیت فاجعه بار است.

او در جوانی، چریک نیز بوده است. انتخاب او با سابقه چریکی، خود مسئله با اهمیتی است در کشوری که جنگ داخلی در آن نیم قرن طول کشیده و دولت حاکم و "فارک"، جریان اصلی چریکی، تنها در سال 2016 با هم آشتی کرده اند. نکته دیگر از این هم مهم تر، مربوط است به معاون رئیس جمهور، "فرانسیا مارکز"، که یک زن سیاهپوست می باشد. این نکته تاریخی است و بی سابقه در کشوری که سیاهان در میان نمایندگان کمتر دیده می شوند، سیاهان از فقیرترین مردم کشورند و از هر هفت کلمبیایی تنها یک نفر سیاهپوست است.

حزب کمونیست عراق: ما از تمامی نیروها و اشخاص مدنی دموکراتیک و نیروهای میهن‌دوستِ تغییرطلب که درگیر بحران‌ها نبوده‌اند می‌خواهیم دست به وحدت تلاش‌ها و سامان‌دهی صفوف خود برای ایجاد توازن قوای ملی بزنند که بدیلی سیاسی در مقابل نظام تشریک قدرت قومی-مذهبی قرار دهد. این بدیل چشم‌اندازی واقعی دارد و راه را به سوی ساختن دولت شهروندی و عدالت اجتماعی می‌گشاید.

ضمن دعوت از سازمان‌ها و دولت‌های بین‌المللی در جهان برای محکوم کردن تجاوزات وحشیانه ترکیه، از دولت عراق نیز می‌خواهیم که اجازه ندهد این اقدام جنایتکارانه بدون پاسخ دیپلماتیک و سیاسی در خور خون مردم بی‌گناه انجام شود و اطمینان حاصل کند که حملات ترکیه به خاک عراق تکرار نمی شود.

- کمیسیون حقیت یاب کمیسیونی است که با هدف روشن کردن ریشه های پا گرفتن مبارزه مسلحانه در کشور بوچود آمده است. این کمیسیون کار خود را از سال ۲۰۱۷ آغاز کار کرده است. هدف نهایی آن احقاق حقوق قربانیان و شهروندان از طریق پرتو انداختن به وقایع خونبار ده های اخیر و در نهایت چلوگیری از تکرار فجایع نیم قرن اخیر تاریخ کلمبیاست.

شاید چپ امریکا دوران خوشی را نمی‌گذراند ولی در جنوب قاره، تصویری کمابیش روشن‌تر پدید آمده‌است. در دور دوم انتخابات – در همین آخر هفته – گوستاوو پترو رقیب خود -رودولفو هرناندس را در انتخابات ریاست جمهوری کلمبیا شکست داد. او ۵۰% ا آرا را در مقابل ۴۷% هرناندس بدست آورد. بدین ترتیب او اولین رئیس جمهور چپ در تاریخ کلمبیا شد. پیروزی پترو بر مبنای پلاتفرم انتخاباتی‌ای بود که سه مولفه عمده‌اش بسط و توسعه برنامه‌های خدمات اجتماعی، دور شدن از سوخت‌های فسیلی، و کنار آمدن با همسایه اش ونزوئلا، بودند.

حزب چپ آلمان یکی از احزاب مهم چپ اروپا است. بدون شک راه حل‌ها و تدابیر این حزب در برابر چالش‌ پیش‌رو و پاسخی که به سؤال اساسی امر چپ امروز، نظم دیگر جهانی و یا "جهانی دیگر" می‌دهد و در پرتو آن به حقوق بین‌الملل نگاه می‌کند، نه فقط برای احراز نقش شایسته در صحنه سیاست آلمان، که برای چپ‌های دیگری که با همین چالش‌ها روبرو هستند، اهمیت دارد. دستيابی به این هدف در توجه به این واقعیت است که دوران طلایی این حزب با نزديک به ۱۷ ٪ آرا در آلمان، محصول همکاری و هماهنگی رهبران وقت حزب با روسای فراکسیون حزبی در پارلمان از یک سو، و...

مردم کلمبیا، مردم رنج دیده، ضرب و شتم شده، زخم دیده، حق دارند احساس شادی کنند و پیروزی گوستاوو پترو اولین رئیس جمهور چپ در تاریخ کشورشان را جشن بگیرند و در کنار این شادی بزرگ انتخاب اولین معاون رئیس جمهور آفریقایی کلمبیایی و سیاه پوست، فرانسیا مارکز را به شادمانی بنشینند. اما، مردم مبارز و خستگی‌ناپذیر کلمبیا بخوبی می‌دانند، آنچه اکنون در راه است، بستری از گل سرخ نیست.

ویکتور اوربان و رجب طیب اردوغان "دشمنان اتحاد بین کشورهای غربی" هستند.  در واقع این دو رهبر با پشبرد نبردها و مقاصد مستقل خود مانع  تصمیم گیری های مهم و متحد کشورهای اروپا می شوند: نخست وزیر مجارستان با تحریم نفتی روسیه مخالف است، اقدامی اروپایی که باید به اتفاق آرا اتخاذ شود. در حالی که رئیس جمهور ترکیه روند الحاق سوئد و فنلاند به ناتو را مسدود کرده است. 

 "گرایش به  چپ" ماکرون، سه هفته پس از انتخاب مجدد  در پست رئیس جمهور، ژان کاستکس  در نهایت از مقام خود استعفا  و پست خود را تحویل خانم الیزابت بورن  داد . دومین زن  به عنوان نخست وزیر، فارغ التحصیل دانشگاه (اکول) پلی تکنیک ،استاندار سابق ، به ویژه کسی است که اصلاحات شرکت ملی حمل نقل و بیمه بیکاری را انجام داده است.

هفته گذشته در جلسه گفتگو و پرسش و پاسخی با مضمون ذکر شده با حضور تعدادی از دوستان صاحب نظر از دیدگاه های مختلف شرکت داشتم صحبت و پاسخ های من به سوالات مطرح شده در این جلسه در گفتار زیر آمده‌است. 

 ۸۶ سال بعد  از اولین “اتحاد چپ ها “در فرانسه و ۲۵ سال از آخرین آنها ،جامعه فرانسه و علل الخصوص نیروهای دمکرات و سوسیالیست و طرفداران محیط زیست و  هواداران صلح  و نیروهای زحمتکش ،منتظر اتحاد نیروهای مترقی و چپ  که یک ضرورت بود، سر انجام با نام  «اتحاد جدید مردمی محیط زیستی و اجتماعی » شکل گرفته است .این نیروها منتظر تحولات دمکراتیک و عمیق جامعه برای مبارزه با بیکاری و اشتغال جوانان ،افزایش دستمزدها ،وآینده بهتر میباشند .تنها این تحولات دمکراتیک میباشد که می‌تواند از قدرت گرفتن نیروهای راست افراطی، که بر بستر نارضایتی های اجتماعی و اقتصادی در بین اقشار زحمتکش رشد کرده است ،جلو گیری نماید .

جنبش دموکراتیک عراق، به نمایندگی حزب کمونیست عراق و حزب ملت عراق، در روز ۱۹ آوریل ۲۰۲۲ از رئیس مجلس به دلیل نقض اساسنامه مجلس و تاخیر در انتخاب رئیس‌جمهور و تشکیل دولت عراق، مطابق با وظایف آمده در قانون اساسی و طی دوره تعیین‌شده، شکایت قانونی کرد. این شکایت در پاسخ به تداوم ماه‌ها بن‌بست سیاسی (از انتخابات ۱۰ اکتبر ۲۰۲۱ تا کنون) و نقض مهلت‌های آمده در قانون برای انتخاب رئیس‌جمهور جدید و مواد مرتبط قانون اساسی است. 

رابطه آمریکا با دولت‌های نفتی مورد علاقه‌اش قبلاً بنیادی بوده و اکنون معاملاتی است. قبلاً در مورد همسویی بلندمدت بود اما اکنون در مورد تقاضاهای کوتاه مدت است. قبلاً در مورد اعتماد بود. اکنون بحث بی اعتمادی و برتری جویی است. ما نباید قدرت ذخایر نفت اعراب را دست کم بگیریم. اما دیکتاتورهای عرب هم نباید رنجشی را که در قلب و ذهن مردم عادی آمریکا و اروپا ایجاد می کنند، دست کم بگیرند. و مطمئناً نباید سیاست‌های ناپایدار بی‌شمارشان را که در طول ۲۰ سال آینده سر باز خواهند کرد، دست کم بگیرند.

گزاری تصویری از اول ماه در بعداد. این گزارش توسط رفقای حزب کمونیست عراق ارسال شده‌است.

حزب کمونیست عراق به مقاومت قهرمانانه مردم فلسطین و عزم آنها برای پایان دادن به اشغالگری و ریشه کن کردن آن از سرزمین هایشان درود می فرستد و مجدداً بر همبستگی مداوم خود با مبارزات فلسطینی ها برای احقاق حقوق مشروع خود در بازگشت و ایجاد یک کشور مستقل فلسطینی به پایتختی اورشلیم تأکید می کند.

بایدن، در عین پرهیز از بدترین نتایج ممکن در اوکراین، باید از فرصتی که در هر نسل فقط یک بار پیش می آید، بهره گیرد و نظم امنیتی اروپا را در مسیر خودکفایی هدایت کند. اروپا با برتری عظیم اقتصادی و جمعیتی اش، توانایی فوق کافی برای ایجاد یک قدرت نظامی در تعادل با روسیه را دارد، و در حال حاضر هم تمایل فزاینده ای به انجام این کار نشان می دهد. اما اگر واشنگتن همچنان در مسیر تاکنونی پیش رود، چنین تغییری رخ نخواهد داد.

رژیم پوتین پناهگاه و تکیه گاهی برای دیکتاتورها و اقتدارگرایان جهان شده است. در اثر تجاوز ارتش روسیه به اوکراین این کشور باز هم بیشتر به کنج انزوا در قبال دمکراسی‌های غربی رانده می‌شود. روسیه با پوتین به هرحال و بدون پوتین، اگر روابط با غرب دوجانبه تغییر نکند، راهی نخواهد داشت جز اینکه به لحاظ سیاسی و اقتصادی به چین نزدیکتر شود. این نزدیکی می‌تواند حتی تا آن جا پیش رود که یک بلوک‌بندی جدید ایجاد شود. یکی از کاندیدا‌های پیوستن به این اردوگاه اقندارگرایان توانمند از نظر اقتصادی و نظامی، در کنار بسی مستبدان دیگر، جمهوری اسلامی خامنه‌ای خواهد بود که باز هم بیشتر سرنوشت‌اش را با روسیه و چین پیوند خواهد زد.

مانند تمامی جنگ‌ها در طول تاریخ، این جنگ همه‌ی ما را به دو قطب موافق و مخالفت تقسیم می‌کند. تبلیغات کرملین تلاش می‌‌کند ما را متقاعد کند که ملت در پشت دولت متحد شده است – و این مرتدان اسف‌بار، لیبرال‌های غرب‌گرا و مزدوران دشمن‌اند که صلح ‍‌می‌خواهند. این دروغ محض است. این بار بزرگان کرملین‌اند که  در اقلیت هستند. اکثر روس‌ها خواهان جنگ و برادرکشی نیستند، ولو آنان‌که هنوز به دولت روسیه اعتماد دارند. آنها تا جایی که می‌توانند چشم می‌بندند تا نبینند که چگونه دنیایی که تبلیغات‌چی‌های روسیه ترسیم کرده‌اند در برابر چشمان‌شان فرومی‌پاشد.

"ما ضمن  اعلام همبستگی خود با تظاهرات کنندگان علیه جنگ در اوکراین ، برای سیاست خلع سلاح و صلح مبارزه می‌کنیم :  به نظر ما بهترین راه حل و مقابله در برابر جنگ، امپریالیسم و ​​راست افراطی، یک چپ قوی است." هینز بیربوم رئیس  حزب چپ اروپائی 

در فراخوان آمده است که: با وجود وقوع این جنگ و تصاویر وحشتناک کشته‌شدگان و ویرانی‌ها در اوکراین، « تغییر اساسی در سیاست خارجی آلمان و بالا بردن بودجه تسلیحاتی آلمان به بیشترین حد خود از زمان جنگ جهانی دوم، قابل توجیه نیست - حتی اگر از طریق اصلاح قانون اساسی بپیش برده شود! ".این سلاح‌ها نمی‌توانند از اوکراینی‌ها در نبردشان برای دفاع از حق خود، حمایت کنند.

نظم بین‌المللی در حال فروپاشی است و به نظر می‌رسد همه می‌دانند چگونه آن را اصلاح کنند. به گفته برخی، ایالات متحده فقط باید خود را وقف رهبری نظم لیبرالی کند که حدود ۷۵ سال پیش به وجود آمد. برخی دیگر استدلال می کنند که قدرت‌های بزرگ جهان باید مجتمعی تشکیل دهند تا جامعه بین المللی را به عصر جدیدی از همکاری‌های چند قطبی هدایت کنند. دیگرانی هم که خواستار یک معامله بزرگ که جهان را به حوزه‌های نفوذ پایدار تقسیم کند، هستند.