بین‌المللی

این اقدام جسورانه کانادا می‌تواند تأثیرات عمیقی بر اقتصاد و روابط دیپلماتیک دو کشور داشته باشد. تحلیلگران پیش‌بینی می‌کنند که ممکن است ایالات متحده اقدامات تلافی‌جویانه‌ای انجام دهد که منجر به تشدید اختلافات تجاری شود. اکنون تمام نگاه‌ها به پاسخ دولت آمریکا دوخته شده است. آیا واشنگتن اقدامات تلافی‌جویانه انجام خواهد داد یا این اقدامات دو کشور را به سمت مذاکرات جدید تجاری سوق خواهد داد؟ به هر حال، واضح است که کانادا قصد عقب‌نشینی ندارد.

اما تا آن جا که به مبارزه با سیستم جهانی حاکم برمی گردد، با ایجادترک در دیواره های نظم حقوقی دولت- ملت ها و امتیازات ناظر به آن، در طی یک روندالبته نه کوتاه مدت، متقابلا زمینه های مثبتی هم برای غلبه بر تنگ نظری های محلی و ملی در میان صفوف کارگران و زحمتکشان کشورهای مرکز در جهت تقویت همبستگی در صفوف کارگران بوجود می آید که در خدمت آرایش جدید کارگران هم چون یک طبقه جهانی باشد. در شرایطی که بورژوازی با همه رقابت های درونی خود کم و بیش در قیاس با کارگران هم چون یک طبقه جهانی عمل می کند...،

از سال ۲۰۲۰، پنج میلیارد نفر در سراسر جهان فقیرتر شده‌اند، در حالی که پنج میلیاردر ثروتمند جهان ثروت خود را با نرخ ۱۴ میلیون دلار در ساعت بیش از دو برابر کرده‌اند. و به این گوش کنید: ایلان ماسک، ثروتمندترین مرد جهان، تنها از زمان روز انتخابات، ۱۲۰ میلیارد دلار به ثروتش اضافه کرده است. متوجه شدید؟ ۱۲۰ میلیارد دلار از زمان روز انتخابات.

در حضور مهمانان فراوان، از جمله سوفی بینِه (دبیرکل اتحادیه CGT)، فابین روسل (دبیر ملی حزب کمونیست فرانسه) و سسیل کوکیِرمان (رئیس فراکسیون CRCE-K در سنا)، همچنین شهرداران، فعالان سندیکایی و نمایندگانی چون رافائل آرنو (از حزب «فرانسه تسلیم‌ناپذیر»)، فابین گی از حضور سفیر فلسطین، هاله ابوحصیره، در دفتر روزنامه استقبال کرد و «نسل‌کشی» علیه مردم فلسطین در غزه را محکوم نمود.

: وضعیت ایران بیش از هر زمان دیگر آبستن تغییر و تحول بنيادی است. شکست های پی درپی سیاست خارجی جمهوری اسلامی در بعد راهبرد "عمق استراتژیک" ، محور مقاومت و آخرین آن خروج از سوریه ، تداوم‌ تنش با آمریکا و اسرائیل و همزمان در عرصه داخلی مواجهه با ابر مشکلات اقتصادی و اجتماعی، از جمله قطع برق، کمبود بنزین، آلودگی شدید هوا، اعتراضات و اعتصابات کارگران، کارمندان، بازنشستگان، حتی بخش از کسبه خرد بازار، جمهوری اسلامی را با چالش‌های‌ بزرگی روبرو کرده است.

این مقاله در واقع به بررسی تغییرات در سیاست خارجی ایران و پیامدهای حضور نظامی آن در سوریه می‌پردازد. اعتراف به شکست در سوریه از سوی یک مقام نظامی ارشد ایران نشان‌دهنده چالش‌ها و مشکلات ایران در دستیابی به اهداف خود در این کشور است. این مقاله همچنین به هزینه‌های انسانی، مالی و سیاسی این حضور پرداخته و از فشارهای بین‌المللی و داخلی بر ایران صحبت می‌کند. آینده حضور ایران در سوریه و نتایج آن همچنان سوالاتی بی‌پاسخ باقی مانده است و این موضوع می‌تواند تأثیر زیادی بر سیاست

همه آنهایی که تاکنون از لیبرال دموکراسی بعنوان تنها گزینه جهان متمدن در برابر هرنوع ایده و سیاست دیگر دفاع می‌کردند و دیگر اندیشه ها را یا خیال‌بافی و یا دیکتاتوری، آتوکراتی، توحش... می‌خواندند ، بهتر است به اشتباه فاحش خود اعتراف کنند و در برابر این جبهه مشترک اقتصاد و سیاست آمریکا بایستند. برای آنها که آگاهانه این دروغ را تبلیغ می‌کردند، باید حساب جداگانه ای باز کرد

گرچه مدیریت سیاسی کنونی در ایران خود از موانع اصلی پیشبرد توسعه پایدار است، اما هر گامی که در جهت کم شدن تنش و درگیری در منطقه برداشته شود، هموار کننده رابطه‌ دوستانه و موازنه مثبت با همسایگان کشور وبستر ضرور برای پیشبرد اهداف توسعه پایدار دمکراتیک و عدالت‌محور در کشور است.
ازنگاه یک سیاست ژئواستراتژیک آینده بین ترکیه برای ایران مهمترین همسایه است، با انبوهی از پتانسیل ها، چه برای رفاقت و چه برای رقابت!

رزا بورچ و کرم شمبرگر دو تحلیل‌گر سیاسی و نویسنده در زمینه مسائل خاورمیانه هستند. رزا بورچ یکی از پژوهشگران برجسته در زمینه تحولات سیاسی و اجتماعی سوریه و به‌ویژه در مورد گروه‌های اسلام‌گرای مسلح و جنبش‌های کرد در سوریه است. او به‌طور خاص به بررسی تأثیرات سیاست‌های خارجی در منطقه، از جمله نقش ترکیه و ایران، پرداخته و در تحلیل های خود...

همه نیروها و کشورها باید به حاکمیت، تمامیت ارضی و استقلال سوریه احترام بگذارند. طرف‌های منطقه‌ای و بین‌المللی و سازمان ملل متحد باید برای تضمین این موضوع و وادار کردن رژیم صهیونیستی به احترام به توافق آتش‌بس سال ۱۹۷۴ و توقف حملات مکرر به سوریه و شهرهای آن تلاش کنند.
مردم سوریه، پس از سال‌ها رنج، مصائب و سرکوب، مشتاق ساختن وطنی هستند که در آن آزادی، کرامت و صلح را تجربه کنند؛ وطنی که در آن قانون عادلانه حاکم باشد

به گفته صالح مسلم، عضو شورای ریاست حزب دمکراتیک اتحاد دمکراتیک، از احزاب اصلی کردستان سوریه، مسئله کردستان یک امر مربوط به کل غرب آسیاست و مسائل این منطقه بدون حل مسئله کردستان قابل حل نیست. وی می افزاید: »تشکیلات خودگردان شمال و شرق سوریه، یک طرف و بخشی از راه حل است. اگر کسی به دشمنی دامن بزند، واقعیتها را نادیده گرفته است.«
نیروهای ترکمن، اویغور و عرب که به کارگردانی ترکیه در گروه ارتش ملی سوریه – اس ان ای – سازمان یافته اند، به دویست هزار شهروند دو منطقه شهبا و تل رفعت در شمال سوریه حمله کرده اند.

در این اقدام دو هدف دنبال می شود. اولین ، شرکت در یک حمله منطقه ای با هدف تضعیف هرچه بیشتر قدرت بشار الاسد میباشد. وی دیگر در وضعیت ده سال پیش قرار ندارد و هدف دیگر نه سرنگونی او بلکه وادار کردن سوریه به کنار گذاشتن اتحادش با ایران و حزب‌الله و (قطع) تسلیحاتی که حزب‌الله از طریق سوریه از تهران دریافت می‌کند می باشد.

پیروزی اورسی نشان‌دهنده بازگشت یک جریان پیشرفت‌گرا به قدرت در اروگوئه است که سیاست‌های خود را بر عدالت اجتماعی، توسعه پایدار و کاهش نابرابری متمرکز کرده است. این پیروزی همچنین می‌تواند تأثیری گسترده بر آینده روابط منطقه‌ای آمریکای لاتین داشته باشد.

مسئله قطعنامه 1701
این تعجب آور (پارادوکسال) است که ارتش اسرائیل نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد (کلاه ابی ها) که در چارچوب نیروهای موقت (فینول، ۷) گرد اوری شده اند، را بدون انکه تحت هیچ گونه مجازاتی قرار گیرد، هدف قرار میدهد. چگونگی اجرای قطعنامه ۱۷۰۱ سازمان ملل که در سال ۲۰۰۶ به جنگ میان حزب الله و اسرائیل پایان بخشید، همچنان به عنوان یک نکته گرهی و عامل بازدارنده میان احزاب لبنانی عمل میکند...

اسرائیل، موجودیت و آینده لبنان را به عنوان یک کشور و یک مردم هدف قرار می دهد. ما بر حق خود برای مقاومت پافشاری می کنیم. این یک وظیفه (مبرمی) است که برای مقابله با پروژه توسعه طلبانه (اسرائیل) باید به طور گسترده بسیج گرا باشد. کل دولت لبنان باید واکنش نشان بدهد و این مقاومت را، از جمله با بسیج ارتش عهده دار گردد. در صورت مذاکره، لبنان نه باید حتی یک سانتی متر از خاکش را در کنار مرزها از دست بدهد. بازگشت آوارگان به روستاهایشان باید بدون قید و شرط صورت گیرد.

هر روزی که می‌گذرد، افق های ممکن برای توافق و آشتی دورتر می‌شود، و چشم انداز آینده‌ای که در آن یهودیان-اسرائیلی‌ بتوانند در این منطقه با امنیت زندگی کنند، از دست می‌رود. هرچند اچشم انداز امنیت و آشتی دور وراه نیل به آن طولانی است، ولی باید این کشتار و ویرانی را فوراً متوقف کرد

اورلی داهر مدرس و پژوهشگر در مدرسه « علوم سیاسی پاریس -دوفین » و نویسنده کتاب « حزب الله، بسیج و قدرت » اهداف این جریان نهضت شیعه ایی را بازنگری و بررسی می‌کند
مندرج در روزنامه اومانیته به تاریخ ۱۰ اکتبر ۲۰۲۴

حال در بررسی علل شکل گیری و وقوع جنگها در دورانهای مختلف‌ تاریخ، با سلطنت های خودکامه ای روبرو می شویم که در گرو اقتدار بی حد و حصر خود و در پیشبرد عقاید‌ و ایدئولوژی های تعصب گرایانه و کسب نام‌ و افتخار جهانی، شیوه های جنگ افروزانه و کینه توزانه را به بخش لاینفکی از سیاست، اصول و مبانی اخلاقی مبدل ساخته و با ایجاد فضای خشن سیاست و سبعیت عمومی به غارت ها، جنایت ها و فتوحات خود جنبه تقدس و مشروعیت می بخشیدند.‌ قدرت های مطلقی که جز فساد مطلق چیزی نمی آفریدند

اسرائیل به یک اپوزیسیون مصمم و اخلاقی نیاز دارد که غرور امنیتی راست اسرائیل را به چالش بکشد، آن غروز استکباری را که اکنون احساس می کند فرصتی برای انجام هر کاری را که اراده کند پیدا کرده است. چنین مخالفتی نه تنها به این دلیل مورد نیاز است که دشمنان ما - از ایران گرفته تا حزب الله و حماس - هنوز می توانند پاسخ دهند، بلکه باید به روز بعد از جنگ نیز فکر کنند.
مرگ و ویرانی به خودی خود هدف نیستند و اپوزیسیون نباید خواستار گسترش جنگی باشد که با غرق شدن دوباره ارتش در باتلاق لبنان پایان یابد

در «روش هاشانا » ی پیشین ، قبل از ۷ اکتبر، اسرائیلی ها آرزوهای امیدوارانه ای را برای شروع سال نو یهودی بهتر در دل می پروراندند. 
در بدترین کابوس های خود، هیچ کس نمی توانست تصور کند که تعطیلات سال نوی یهودی چه احساسی بدلیل آوار شدن فاجعه خواهد داشت.

جنگ اسرائیل، یک ماشین مهیب کشتار است که در غزه و لبنان بکار افتاده. تصور کنید روزانه هزار بار کوبیدن با حمله روی سرزمینی کوچک تر از یک استان فرانسه، با مساحتی حدود ده هزار کیلومتر مربع، تصور کنید که بمب باران در تمام ۲۴ ساعت روز و شب و نیمه شب، تصور کنید نه تنها در مناطق مثلا مقرهای حزب الله، که حتی در مناطقی که امن و امان اعلام شده اند. مناطق امن اعلام شده اند تا بی گناهان از خانه و کاشانه خود فرار و به آنجا پناه بردند. اما این مناطق نیز مورد حمله قرار می گیرند.

نهایتا پایان‌یافتن درگیری‌ها میان اسرائیل و همسایگان‌اش و حل مسئله‌ی فلسطین، بازگشت اسرائیل به مرزهای پیش از ۱۹۶۷، ایجاد دولت واقعی فلسطین در قالب سیاست دو-دولتی، و برقراری صلح بین اسرائیل و دولت‌های منطقه و شناسایی اسرائیل از سوی تمامی دولت‌های این منطقه است. اما مادام که در اسرائیل حکومت در اختیار دست‌راستی‌ترین جریان‌ها و بنیادگرایان مذهبی قرار دارد و از سوی امریکا، کشورهای غربی و لابی قدرتمند اسرائیل اداره می‌شود، و مادام که جنبش فلسطین از یک‌سو در دست دولت خودگردان فاسد و ناکارآمد، و از سوی دیگر تحت رهبری جریانات دست‌راستی ...

از ۵ ماه سپتامبر، نام میشل بارنیه برای نخست وزیری شناخته شده‌بود. اکنون پس از پانزده روز مذاکره و بده و بستان، بالاخره اکیپ ارتجاعی و ضربتی (برای اعمال سیاست ریاضت کشی) او تشکیل گردیده‌است. هیچ‌گونه تغییری در جهت‌گیری و افق سیاسی به‌چشم نمی‌خورد. نخست وزیر ممکن است در مقابل این و آن بر بوق و کرنای »عدالت مالیاتی« بکوبد، اما چگونه می‌توان با حضور این چنین بازیگرانی آن را باور کرد؟

: در آغاز سال تحصیلی میلیون‌ها کودک در سراسر خاورمیانه، برخلاف همسالان‌شان در سراسر جهان، به مدرسه نرفته‌اند. آژانس حمایت از کودکان سازمان ملل متحد، هشدار داده است که در صورت عدم اقدام فوری، با یک «فاجعه بین‌ نسلی» مواجه خواهیم شد.
آمارها تصویری واضح از تأثیر جنگ و درگیری بر آموزش در لبنان، لیبی، اراضی فلسطینی، سودان، سوریه و یمن را نشان می‌دهند.

سخنگویان اسرائیل به‌صورت ظاهر از تایید یا تکذیب این اقدام معین خودداری کرده اند، ولی در همان حال اظهار می‌دارند که ما بسیاری شگردهای دیگر هم داریم. اسرائیل می‌خواهد همسایگان عربش را از مرگ بترساند. شایداین‌چنین تاکتیکی در کوتاه مدت موثر باشد ولی ماندگار نیست. هیچ فرمولی که با تهدید به مرگ اعمال شود ماندگار نیست و به جنگ بیشتر و مرگ بیشتر می انجامد. تنها فرمول ماندگار نه ترساندن همسایگان بلکه تایید عشق به زندگی‌است. به رسمیت شناختن یکی از این دو راهبرد متفاوت و متضاد در شکل گیری آتیه‌ی خاورمیانه نقشی مهم دارد.

ده ماه از شروع جنک غزه می‌گذرد و هنوز هم اتمام جنگ روشن نیست. آمریکا هم  ادعا می‌کند که طرفدار ختم جنگ است (و در همان حال به اسرائیل بمب و مهمات جنگی می‌دهد) و کشورهای عربی تحت الحمایه‌ی آمریکا هم به صورت ظاهر موافق ختم جنگ هستند.

در واقع و اکنون که تهدیدات نظامی خارجی دیگر در مد نظر نیستند اکثریت قریب به‌اتفاق مردم اسرائیل هنوز ارتش را تنها نهادی به حساب می‌آورند که قادراست تا انسجام کشور چند نژادی شده و تمامی مشکلات ناشی از ان را که پدران بنیانگذار اسرائیل بی‌شک تصورش را هم نمی‌کردند، تضمین نماید. نوشتن تاریخ تسال (ارتش اسرائیل) نهایتا این امکان می‌دهد که ما تحولات روابط بین‌المللی در خاورمیانه را تحلیل و درک کنیم،

پارادوکس بزرگ این است که علیرغم انزجار همگان از جنگ و کشتار فلسطینی ها در نوار غزه و کشتار اسرائیلی ها، اما بدلیل هولناکی و ابعاد عظیم جنایات اسرائیل، هر کشوری و هر جریانی که بتواند در برابر اسرائیل و حامی آمریکایی او قد علم کند، بطور حسی مورد حمایت و حتی تشویق افکار عمومی جهان (نه لزومن دولت ها) قرار میگیرد.

بالا گرفتن تنش -عمدتا بین چین و امریکا – عده ای را به این فکر انداخته که وضعیت بین‌المللی کنونی را مشابه وضعیت دوران گذشته، جنگ سرد بنامند. البته زمینه های تشابه این دو را نمی‌شود انکار کرد ولی مهم‌ترین مسئله این دو دوره ، تقابل ایدئولوژیک در دوران گذشته بین بلوک غرب و "اردوگاه سوسیالیسمِ" بود که در دوره ی جدید به رقابت اقتصادی ( بین اردوگاه غرب و -عمدتا – چین و شاید روسیه - تبدیل شده‌است.

اسرائیل، ایران و حزب‌الله اکنون در فضای جنگی تحقیرآمیزی گرفتار شده‌اند و به نظر می‌رسد که این تحقیر ممکن است باعث شود که آن‌ها «درست فکر نکنند». سازمان‌های جاسوسی می‌توانند اتاق خواب و وسیله نقلیۀ هدف ترور را پیدا کنند، اطلاعات با کیفیتی در مورد حرکات هدف به دست آورند و مأمورانی را هم برای انجام ترور به خدمت بگیرند و یا یک موشک هدایت شونده، دقیق و نقطه زن را شلیک کنند که بتواند به اتاق خواب هدف برسد.

به نظر میرسد خانم هریس توانسته از پیش روی هر چه سریعتر ترامپ جلوگیری کند (احتمالا انتخاب جیمز دیوید ونس به مقام کاندیدای معاونت رئیس جمهور اشتباه محاسباتیست. او در زمانی که دموکراتها در بلبشو بودند انتخاب شد ولی صدای بی پرئای او بخش بزرگتری از رای دهندگان امریکائی را به هراس می اندازد). شایدف رمز موفقیت ترامپ ،در عین حال رمز شکست او باشد.

«‌جبهه نوین مردمی‌» باید با در نظر داشتن این شرایط فردی یا افرادی را برای پست نخست وزیری در نظر بگیرد. نخست وزیر و کابینه او باید از مجلس رای اعتماد بگیرد و پس از آن برای تصویب هر قانونی مجلس باید به حد نصاب آراء لازم برسد.

ارمنستان! کشوری مولود فروپاشی شوروی، که نامش در خبرها عمدتاً به دلیل جنگ بی‌پایانش با جمهوری آذربایجان تکرار می‌شود. این همسایه‌ی شمال غربی ایران، پس از استقلال از شوروی به دلایل مختلف روابط معتدل و دوستانه‌ای با ایران داشته است. روابط حسنه در پیوند با موقعیت جغرافیایی ارمنستان در مسیر مواصلاتی ایران – اروپا، از این کشور کوچک و مناسبات با آن، امکان‌های ژئواستراتژیک بااهمیتی برای ایران می‌سازد.

سندیکای ث -ژ -ت دوباره بر فراخوان خود برای دادن رای به برنامه «جبهه نوین مردمی» تایید و تاکید می کند و رسما از همه نیروهای سیاسی جمهوریخواه دعوت میکند که مسئولانه عمل کرده و با خودداری از حفظ نامزدهایی از حزبشان در دوره دوم از مثلثی شدن انتخابات جلوگری کنند، زیرا حاصلی جز تضمین پیروزی راست افراطی نخواهد داشت. ما از همه دعوت میکنیم تا در مقابله «اجماع ملی» سد بر پا کنیم.

ما در یک لحظه‌ شتاب تاریخی قرار داریم که میدان را برای رخداد بدترین و یا بهترین احتمالات و ریسک به زیرپاگذاشن بی‌سابقه دموکراسی مان وهمچنین امکان تجدید دوباره کسب دستاوردهای اجتماعی باز میکند. ث ژ ت در این شرایط نمی تواند تنها تماشاگر باقی بماند و باید با تمام قوا به نبرد با سرمایه که به هرترفندی دست میزند تا راه را بر روی « جبهه نوین مردمی » ببندد برود! ما تصمیم گرفتیم که با این فراخوان پیامی پر صلابت را اعلام کنیم. در شرایط فعلی نمی توان رای سفید یا ممتنع داد‍!