گوناگون

امسال رژیم تدارک وسیعی برای راه انداختن دسته های سینه زنی و عزاداری دیده بود و با نصب بنرها، بیلبوردها و پوسترهای تبلیغاتی و سیاه پوش کردن برخی میادین، پخش نوحه سرایی در خیابانها و معابر و با دادن نذری و شربت در صدد آن بود سالگرد جنبش مردمی را تحت الشعاع عزاداری ماه محرم قرار دهد، اما ...

• برای کارزارهای مشترک مانند برگزاری اول ماه مه، روز جهانی زن، سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی در سال 1367، مراسم نوروزی، ایجاد کمیته مشترک برای پشتیبانی از خواسته های کارگران، بازنشستگان، فرهنگیان و ... هماهنگی و همکاری لازم با دیگر گروه های چپ صورت گیرد .
بی تردید، چنین گامها و تلاشهایی پشتیبانی اکثریت چپ های ایران را درپی دارد.

زنده‌یاد دکتر صابریان چنان مردم‌دار و خیرخواه بودند که نام نیک‌شان همیشگی است. مطب دکترصابریان  در شهر، به خوش‌نامی و به اینکه ایشان دستگیر مردم بودند و یاری‌رسان بیماران، معروف بود. تا جایی که می‌دانم، سال‌های دور، یکی از نخستین کسانی بود که برای طبابت به روستاهای دور می‌رفت. می‌دانم مردم  وقتی از کسی به نیکی یاد می‌کنند و می‌گویند بیماران در غم دکتر صابریان اندوهگین‌اند، یعنی چه. معنایش این است خدمت به مردم و همیاری و همدلی با مردم...

باورم نمی شد در اوج تنگناهای فزاینده اقتصادی اعیان نشینی تا این حد اوج گرفته و صریح و آشکار همه شعارهای انقلابی که داده می شود در اینجا معنای دیگری پیدا کند! جایی همین نزدیکی ها یا کمی آن طرف تر در باستی هیلز لواسان گویی اهالی بی اعتنا به همه حوادث زیر و روکننده به مردمان می گویند شما انقلاب کنید، از کشور دفاع کنید، زخم جنگ را به جان بخرید، انتخابات کنید، تظاهرات کنید، دوگانه باشید، یکدستی قدرت را بپذیرید و همواره در تب و تاب گرانی بسوزید و ما اینجا زندگی را با صفایی خارج از ذهن شما عجین می کنیم

با توجه به اين واقعيت تلخ، کار بزرگ ما هم‌ اکنون و پس از پايان محتوم جمهوري اسلامي، همفکري و همگامي در راستاي دست يافتن به اهداف مشترکمان است. در تاريخ معاصر ايران ما شاهد نمونه‌هاي موفق تبادل نظر، همکاري و مبارزات مشترک ملل آن، از جمله کردها و آذربايجاني‌ها بودە، تداوم اين همگامي‌ها نويدبخش آيندەاي اميدوارکنندەتر براي همگان است.

هم من و هم دوستانی دیگر در داخل و خارج از گروه همبستگی تلاش کردیم کار به اینجا نرسد. تا آخرین لحظه خوش‌بین بودیم اما بی‌فایده بود‌. در میانه‌ی انفعال و منازعات بی‌نتیجه، به آتش دعواهای بیهوده دمیده شد که در فضای آن خونِ آن‌ها که کشته شدند و رنج آن‌ها که درد می‌کشند به سایه می‌رود.با آن چه رخ داده است به این نتیجه رسیده‌ام که از شورای همبستگی برای سازماندهی و دموکراسی خارج شوم.

انجمن صنفی معلمان کوردستان (سقز و زیویە) ضمن محکوم کردن شدید این جنایات سریالی و گستردە، کە پیامدهای بیولوژیکی و تبعات ویرانگر آن، بدون شک در آیندە خود را نشان خواهد داد، بە نهادهای مدعی و مسئول یادآوری می‌کند بی‌تفاوتی در برابر جان شهروندان و دانش‌آموزان، و سخنان نابخردانە و نسنجیدەی برخی از مسئولان، برخوردهای امنیتی با اولیای دانش‌آموزان و معترضان بە این جنایات، نە تنها بە حفظ امنیت مدارس و دانش‌آموزان کمکی نمی‌کند، بلکە باعث بسترسازی برای امنیت بیشتر بانیان مسمومیت‌های سریالی و جانیان خواهد شد.

ما امضا کنندگان این بیانیه که اکثرا از امضا کنندگان بیانیه ۶۷۳ جمهوری خواه سکولار‌ دمکرات میباشیم، ضمن فعالیت در سطح کنشگران جمهوری خواه و شبکه های اجتماعی و‌ همسو‌ با‌ برخی شخصیت ها ضمن استقبال از تشکیل همگامی به دست اندرکاران آن صمیمانه تبریک می گوییم. امیدواریم با ایجاد این بلوک گامهای استوارتری در جهت ایجاد "ثقل جمهوری ‌خواهی" برداشته شود.

۲ فروردین سال ۵۸، لحظه‌ای مهم و موثر در سرنوشت سیاسی ایران است. روزی که دیکتاتوری در حال تکوین جمهوری اسلامی، با تزویر و دروغ، و سو استفاده از فضای انقلابی جامعه، برای چیزی رای «آری یا نه» گرفت که در آن روزها معنای آن برای هیچکس روشن نبود.

ما ایرانیان آزادیخواه و مستقل، دارای اندیشه های گوناگون، خواهان پایان بخشیدن به رژیم جمهوری اسلامی و مخالف هر گونه رژیم استبدادی می باشیم. در آخرین روزهای سال، بمناسبت بزرگداشت چهاردهم اسفند، یادآور دکتر محمد مصدق بزرگمرد نهضت ملی ایران و سالگرد ملی شدن صنعت نفت ایران (در ۲۹ اسفند ۱۳۲۹)، با ارج نهادن به جنبش ها و مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران در ۱۵۰ سال گذشته تا به امروز، برای استقرار دموکراسی، تلاش و کوشش گسترده خود را برای به نتیجه رساندن جنبش دمکراسی خواهی لازم می دانیم.

حالم را پرسید، حال مادر را پرسید.
بغضم را فرو می دادم که در برابر صلابت صدایش ضعیف نباشم.
بعد از پنج دقیقه، سربازی که آن‌جا بود. گفت: وقتتون تمومه.
رضا گفت: دادگاه رفته ام و حکمم را داده اند.
حکمم اعدامه ولی به مامان چیزی نگو!!!!

این منشور که با الهام از جنبش «زن، زندگی، آزادی» تدوین شده، جنبشی که در ماههای گذشته در خیابان‌ها، مراکزِ کار، مدارس و دانشگاه‌های ایران جاری بوده، مبانی لازم را برای ساماندهی مبارزه‌ای گسترده‌تر برای ساختن ایرانی آزاد و عدالت‌محور برای همه ایرانیان بدست می‌دهد.

ر.محمد علی در دوره پنج ساله زندانی خود یا در حال اعتراض بود یا اعتصاب غذا ویا در تبعید. نخست در قزل قلعه، سپس تبعید به مشهد در پیش زندانیان عادی. در سال ۵۰ هنگامی‌که گروه رفقا "احمدزاده" ها و "مفتاحی" ها و...در اوین بودند(این را خود محمد علی گفته. اگر محل بازداشتگاه اشتباه است، آنگاه خطا از حافظه نویسنده می باشد). محمدعلی از مشهد به اوین برای بازجویی‌های مجدد آورده شد.

ما جمعی از جمهوری‌خواهان ایرانی، با هویت‌های گوناگون سیاسی و فرهنگی، معتقد به ارتباط و تشکیل بلوک  در بین گرایش های سیاسی، احزاب، تشکل های صنفی و مدنی، اقشار مختلف برای ایجاد همگرایی و تجمیع حداکثر نیرو جهت «گذار» به یک جمهوری سکولار دموکرات و فراهم کردن بستر مناسب برای دموکراسی‌سازی و تحقق عدالت و رفع انواع تبعیض در دوران «پس از گذار» هستیم. این دو مرحله ارتباط زیادی با یکدیگر دارند.

در بهمن هر سال خاطرات اتفاقات ۱۳۵۷ در یادها زنده میشود. روزهایی که در کنار باغ ملی نمایشگاه های کتاب می گذاشتیم. یاد روزهایی که تظاهرات بر علیه رژیم شاه در اوج خود بود. روزهایی که رژیم شاه آخرین تلاش هایش را برای در قدرت ماندن مآیوسانه با آوردن طرفدارانش به خیابانها به نام طرفداری از قانون اساسی به نمایش می گذاشت.

ما امضا کنندگان این بیانیه از گرایش‌ها و طیف‌های مختلف سیاسی (که معتقد به جدایی دین و حکومت، یکپارچگی سرزمینی ايران و بدنبال ایجاد یک جمهوری دموکراتیک با رعایت منشور حقوق بشر هستیم)، بیانیه آقای میرحسین موسوی را موضعی مثبت و رو به پیش برای تقویت همبستگی در فضای سیاسی رنگین کمانی ایرانیانِ خواهان گذار از جمهوری اسلامی می‌دانیم. ما از نقش و اثر ایشان در ارتقاء سیاسی پایگاه اجتماعی‌شان و به خصوص تاثیر این موضع راهبردی بر بخش‌هایی از جریان‌های سیاسی و نیروهای نظامی درون قدرت آگاهیم.

بر این باوریم که تشکیل یک شورای فراگیر، با حضور کسانی که بتوانند گستره‌ وسیعی از سلایق و نظرات عمومی در ایران را نمایندگانی و منعکس کنند، از ضروریات تداوم این مسیر رهایی است.

سرنگونی را از راه رفع کاستی ‌ها و موانع است که می‌ باید به ثمر رساند. رها کردن تجربه، موانع را از میان نمی‌ برد، بلکه هم آنها را برجا می ‌گذارد و هم بیشتر می ‌گرداند. چراکه خرابی ایستا نیست و پویا است. یعنی برخود می ‌افزاید. و نیز، رها کردن تجربه و در اندیشه سرنگونی دیگر شدن، خطا است. زیرا همان‌ سان که تجربه سه جنبش همگانی در طول یک قرن معلوم می ‌کند، در جنبش بعدی کاستی‌ های و موانع جنبش پیشین برجا می‌ ماند.

حاکمیت اسلامی با وعده مبارزه با فساد وگسترش عدالت واحترام به ارزش‌های اخلاقی به حاکمیت دست یافت و اکنون نیزملایان و دیگر رهبران نظام درمنابر، مساجد و رسانه‌های گروهی از ظلم وستمی که برعلی اکبر و علی اصغر روا شده مویه می‌کنند، مردم نا آگاه را نیز به گریه وامی‌دارند، اما در برابر تجاوز به کودکان نه تنها سکوت می‌کنند، بلکه خود و دیگر وابستگان‌شان بارها عامل تجاوز به کودکان و نوجوانان دختر و پسر بوده‌اند.

علی در میان آنانی که وی را می‌شناختند به صداقت و فداکاری و به پایبندی بر اخلاق در سیاست، مناسبات، رفتار و کردار شهرت داشت. هرکس مدتی کوتاه با او می‌گذراند، دیگر ممکن نبود صمیمیت، شور زندگی، احساسات عمیق انسانی و عاطفه‌ی مردمی‌ او را از یاد ببرد. کمتر کسی می‌دانست که علی از قلمی شیوا و نغز برخوردار بود. این پنهانکاری هم از فروتنی‌‌اش برمی‌خاست. «علی اهواز» هرگز از ذهن و دل بیرون نمی‌رود.

ساختارگرایی واژه ای است لاتین، مکتبی غالباً فرانسوی، و روشی عمومی برای تحقیق در علوم دیگر. نظریه پردازان متد و روش ساختارگرایی عبارتند از بارت، گلدمن، و روانپژوهانی مانند لاکان. بارت را امروزه پساساختارگرا به شمار می آورند

نسل امروز حتی به تفکر مبارزین نسلهای قبل عشق را تابو نمی داند. دست در دست همرزم خود عاشقانه و سرشار از زندگی زنجیره ی انسانی می کشد و در برابر نیروهای سرتاپا مسلح زانو می زند و شجاعانه فریاد می زند: "بزن، قلبم را نشانه بگیر!" تمام این دگرگونیهای شگفت انگیز و مطالبات مردم ایران را می توانیم در سه کلمه "زن، زندگی، آزادی" پیدا کنیم.

در طول تاریخ، اختلاف میان خدای ابراهیم و اسحاق و یعقوب، با خدای فیلسوفانی مانند پاسکال در عصر جدید، کاملا آشکار شد. اسپینوزا خدا را مادی می دانست. بارث می گفت: "خدا را می توان فقط در باور به وحی شناخت". در اوج و میانه سده های میانه خداشناسان مسیحی کوشیدند آن را به شکل عقلگرایانه و منطقی اثبات کنند.

موضوع این شماره: فرار مغزها و سرمایه ها؛ یک بحران مزمن!
فصلنامه‌ی مُروا نشریه سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، زیر نظر شورای سردبیران با مسئولیت دو سردبیر : امید اقدمی و علی صمد

افراد این تیم مانند همه "تیم ملی" ها زیر نظر مربی تیم ملی در جریان مسابقات لیگ برتر از بین زبدگان کشوری گزینش می شوند. حکومتها اصولا چاره ای ندارند. آنها حتی اگر بخواهند از مسابقات جهانی سود تبلیغاتی ببرند، ناچارند به روند تخصصی "زبده گزینی" تن بدهند. تیمهای ملی ایران و به ویژه تیم ملی فوتبال اصولا از انسانهای شریف و زحمتکش که از طبقات پایین جامعه برخاسته اند، گرد آمده اند.

اینک شاید بخشی از ما بر جای‌ماندگان آن دوران، هم‌چون داوطلبان کاربلد پیر نیروگاه اتمی فوکوشیما باشیم که در آن‌جا ماندند تا آخرین تشعشع باقیمانده از آن انفجار بدسگال را در چنبره‌ی انسانی مردم از نفس بیاندازند.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران با محکوم کردن شدید این رفتار غیرقانونی و صدور این احکام ظالمانه این بار در محضر ملت شجاع و آگاه ایران و نیز در مجامع بین‌المللی و حقوق بشری، علیه صدور چنین حکم ظالمانه ای که بر خلاف تعهدات حقوقی حاکمیت نسبت به کنوانسیون های بین المللی است، اعلام جرم می‌کند و خواهان حمایت و توجه عمیق مردم و نهادهای مدنی و مردمی نسبت به این احکام ظالمانه و مقابله با آن و نیز نهادهای بین‌المللی برای پایان دادن به صدور چنین احکام ظالمانه است.

بعد از مرگ مائو در سال 1976 اعلان شد که دستاوردهای انقلاب فرهنگی به دلیل خشونت و تلفات بیشمار قربانیان، ناچیز و مضر بوده و به این دلیل این حرکت اجتماعی محکوم است، و مائو اعتبار بی چون و چرای خود را از دست داد.

در همه‌ی جهان مسئولیت جان زندانیان با حکومت و اداره‌ی زندان‌های آن است. اما در اینجا نیروهای امنیتی و زندانبانان به روی زندانیان بی‌پناه آتش گشودند و زندان را به قتلگاه بدل کردند؛ به همان سیاق که نظام آموزش و پرورش چشم بر مسئولیت خود در حفاظت و حمایت از دانش‌آموزان بست و هم‌دست ماموران امنیتی شد. کانون نویسندگان ایران سال‌ها سرکوب آزادی بیان و نقض بدیهی‌ترین حقوق زندانیان و گروه‌های تحت ستم از جمله زنان و کودکان را محکوم کرده است.

رشد شتابان تضادها و درگیریهای درونی و انزوای مرگبار "نظام" بە روایت یکی از خودیها
گفتگوی اینها را در باره صالحی و کرباسچی مطرح میشود

روز یکشنبه نهم ماه اکتبر ۲۰۲۲ تظاهراتی به شکل راهپیمائی از میدان جشم (palace des fetes ) تا میدان جمهوری ( place de la republique)‌به دعوت گروه های چپ . فمینیست در دفاع از جنبش مردم ایران علیه جمهوری اسلامی برگزار می شود.

زن، زندگی، آزادی
این تظاهرات از طرف سازمان رزا، چند گروه اتریشی
دیگر و کانون پشتیبانی از مبارزات مردم ایران-وین
با هدف حمایت از جنبش اعتراضی مردم ایران می‌باشد
که به‌صورت راهپیمایی اجرا خواهد شد.

اعتراض به قتل مهسا امینی و در همبستگی با مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران.
یکشنبه ۲۵ سپتامبر - ساعت ۱۵ ، ميدان شاتله
«همبستگی با جنبش مردم ایران»

آنها که به تفسیر رویاهای خود می نشینند،به جستجوی رویای خود می روند رهنوردانی هستند که سختی راه رسیدن به رویاهای خویش را که با درد آگاهی عجین شده بجان می خرند تا به گوهر زندگی که همان آزادی و بریدن از ناف وابستگی است دست یابند.

درخت یکی از شاخه هایش را به سرم کشید وگفت میدونی تفاوت ما درخت ها با شما آدمها چیه؟
گفتم نه نمی دونم ،بگو فرقمون چیه؟
درخت گفت ما هر چه پیرتر میشیم قوی تر می شیم.ریشه هامون عمیقتر می شن خودمونو به آب‌های عمق زمین میرسونیم وخود کفا می شیم
واگر شما آدمها دست از سرمون بر دارید صد ها سال عمر میکنیم