دیدگاه‌ها

بیائید تا با تحریم انتخابات فرمایشی ریاست جمهوری دوره سیزدهم شعار"رأی ندهیم!" را هر چه بیشتر فراگیرتر کرده و بیش از پیش در جهت افشای نظام جمهوری اسلامی و تقویت نهاد های مدنی در داخل کشور، حرکت کنیم

کارگران و زحمتکشان، با هدف بهروزی تمام مردم ایران و تضمین آزادی های مدنی و قدرتمداری مردمی بدون اینکه قدرتهای خارجی و ارتجاع داخلی بتوانند دوباره مسیر سیاسی کشور را در قهقرای دیگر سوق بدهند با مساله انتخابات مواجه میگردند. در شرایطی میتوان این روند را بصورت بدون بازگشت تضمین گردد، که کارگران و زحمتکشان سنگین ترین وزنه را در معادلات سیاسی کشور به خود اختصاص داده باشند.

تنها ارزیابی مثبتی که میتوان از حرکت تاجزاده ارائه داد، عبور از خط قرمزهای اصلاح طلبان بود و نه چیزی بیشتری. وجه مثبت دیگر این حرکت می تواند متشکل کردن آن بخش از اصلاح طلبانی باشد که نان را به نرخ روز نمی خورند و می خواهند راهشان را از اصلاح طلبانی که همیشه میان دو صندلی نشسته اند جدا کنند. حال تا چه حد آقای تاجزاده در این راه موفق خواهد بود، آینده نزدیک به آن پاسخ خواهد داد.

رئیس جمهور و سپس رهبر شدن ابراهیم رئیسی برای ایران و ایرانی فاجعه ای بس عظیم و فراتاریخی خواهد بود. زیرا آیت الله منتظری که قرار بود جانشین آیت الله خمینی بشود, در جلسه مرداد ماه ١۳٦۷، به حسینعلی نیری، مرتضی اشراقی، ابراهیم رئیسی و مصطفی پورمحمدی هشدار می دهد و می گوید: "بزرگترین جنایتی که در جمهوری اسلامی شده و تاریخ ما را محکوم می کند به دست شما انجام شده و نام شما را در آینده جزو جنایتکاران در تاریخ می نویسند".

اینجا نظر بر این است که با توجه به پیچیدگی های اجتماعی و فرهنگی و مقاومت از سوی قدرتهای ارتجاعی داخلی و خارجی در این عصر، به احتمال زیاد تحولات رادیکال اجتماعی و اقتصادی در دنیا، بطور ناگهانی و همزمان انجام نخواهد گرفت. بلکه، سمتگیری سوسیالیستی با محتوای طبقاتی و سازماندهی متفاوت افتصادی در مقابله با منافع انباشت گرانه سرمایه داران و نهادهای دولتی و امنیتی آنان و در عوض برای نیل به نیازهای همگانی و ایجاد جامعه ای بدون ستم و استثمار اقتصادی و اجتماعی، تنها در یک پروسه آکنده از وجود آمادگی وسیع فکری و ارتقاء در همبستگی بین فرایندهای متنوع ذهنی (جنبشهای کارگری و مردمی) و ایجاد ارتباطات ارگانیک بین عوامل عینی در جامعه، عملی میگردد.

در میان قهرمانان و ورزشکارانی که بیانیه حمایت از "رئیسی" را امضا کرده اند، چند چهره شاخص به چشم می خورد؛ از جمله این چهره‌ها یکی از مربیان سرشناس فوتبال و اهل خوزستان است؛ این مربی محبوب به خوبی می‌داند که جوانان ماهشهری درآبان سال ۹٨ قتل عام شدند؛ اگر این قتل عام را محکوم نمی‌کنید، حداقل از قاتلان حمایت نکنید؛ از همه دردناکتر، دختران قهرمانی هستند که بیانیه را امضا کرده اند

جامعۀ ایران در حالی به سمت انتخابات ریاست جمهوری می‌رود که نظرسنجی‌ها حاکی از ناامیدی مردم از رای دادن در انتخابات است. حق انحصاری ولی فقیه در تعیین سیاست‌های کلی نظام، کثیری از مردم را به این نتیجه رسانده است که رای آن‌ها در جمهوری اسلامی اهمیت استراتژیک ندارد و حداکثر به کار تغییر دولت‌مردانی می‌آید که سکاندار این نظام نیستند و لاجرم نمی‌توانند نظام سیاسی را از مسیر غرب‌ستیزی و بنیادگرایی اسلامی خارج سازند؛ مسیری که به انزوای ایران و فلاکت اقتصادی جامعۀ ایران منتهی شده است.

ترس از بدتر شدن اوضاع البته بخشی از رئال پلیتیک برای جلب آرای مردم به شرکت کمتر در موقعیت‌های معینی است که در همه جای دنیا شاهد آن بوده و هستیم. اما توسل به چنین روشی همچون یک قاعده، چه صادقانه باشد، چه عوامفریبانه، تنها روشی برای کاهش سطح توقعات مردم است که زهری برای دمکراسی است.

در چنین شرایطی، انتخابات ریاست جمهوری نه تنها بازیچه کودکانه ای از نمایش مهدنسی شده انتخابات نمی باشد، بلکه مهندسی این انتخابات هدفی جز انتصاب نماینده مورد توافق ولایت فقیه و سپاه ناست. هر گونه ترویج شرکت در این انتخابات، خدمت به مشروعیت بخشیدن به قدرتمداری ارتجاع ولایت فقیه و نمایش مهندسی شده آن توسط آنها است.

آنچه که نباید برای هیچ لحظه ای فراموش شود تبلیغ محورهای اثباتی و برنامه ای حزب ما در ارتباط با حکومت پس از جمهوری اسلامی اسلامی است. اگر بخواهیم فردا در جامعه به یک نیروی موثر بدل شویم حتما باید از امروز خواسته ها و برنامه های خود را تبلیغ کنیم. سیاست ما در ارتباط با شکل گیری و تقویت اتحاد نیروها و جریانات جمهوری خواه، در کنار شعار و بسیج برای شرکت وسیع تر مردم در جنبش، می بایست طرح و تبلیغ شود. فردای پس از جمهوری اسلامی یکشبه مردم خواب‌نما نخواهند شد و به برنامه ما اگر با ان آشنا نشده باشند رأی دهند.

در سال های گذشته در ساختار طبقاتی جامعه ما تغييراتی صورت گرفته است. وجهی از اين تغييرات را با جابجائی طبقاتی می توان تبيين کرد. جابجائی طبقاتی هم به لحاظ اقتصادی و هم بجهت مکان گزينی. برای توضيح اين پديده لازم است هم به وضعيت اقتصادی پرداخت و هم به مسئله مسکن. در اين جا به مسئله مسکن در رابطه با جابجائی طبقاتی پرداخته شده است.

آقای تاجزاده، با کدام توان و ظرفیت و نیرو، امید دارید که مفاد این بیانیه را پیاده کنید؟ مردم تا کی باید بین بد و بدتر، بد را انتخاب کنند و همین بد هم نتواند دردی از دردهای متعدد آنها را کمی التیام بخشد؟ مردم می گویند ما دیگر فریب نمی‌خوریم . به نظر شما کسانی که تلاش می کنند با ایجاد توهم و امید مردم را به پای صندوق‌های رای بکشانند و عمر رژیم را طولانی‌تر کنند، تا هر چه بیشتر و بیشتر مردم را غارت کرده و کشور را هر چه بیشتر در قهقرا فرو برد، چه نام دارند؟

اما خامنه ای علیرغم ریسک ها ظاهرا با توجه به تنگناها و ابعادبحران و نارضایتی موافق گشایش اقتصادی است و آن را برای روی کارآوردن دولت بعدی و تثبیت آن که درجهت راهبرد«گام دوم» و تمرکزقدرت بیشتر بدست باندهای تندرو است لازم می بیند. از همین رو می توان گفت خامنه ای به لحاظ محتوا و لو تلویحا به تداوم مذاکره و سازش با قدرت ها در این عرصه که نسبت به ضرورت تمرکزقدرت در داخل امری ثانوی محسوب می شود، چراغ سبزداده و در همان حال به لحاظ شکلی به سپاه و قدس و سلیمانی ادای دین کرده است.

تزهای پیش رو، در عین توجه به ارزیابی‌ها از تحولات و مواضع تاکنونی در تلاش است با نظرداشت تحولات پیش رو، راهکارها و برنامه‌ی سیاسی تاکنونی را تدقیق و با توجه به چشم‌اندازهای محتمل تدوین و تکمیل نماید. در این تزها از سند کنگره قبل هم استفاده شده است. برخی بخش‌ها از جمله بخش اتحادها و ائتلاف‌ها با اندکی تغییر بازنویسی شده است. بخش مربوط به راهکارها می‌تواند عینا نقل شود و با بازبینی، تدقیق و تکمیل شود.

بازگشت به دوران محدودیت های قبلی ( غنی سازی سه و نیم درصدی ...) و سانتژیفوژهای نسل قدیمی و... بازگرداندن غول به درون بطری در شرایطی که از بطری بیرون جسته است، برای این جناح قابل تحمل نیست. در حقیقت مفاداصلی فایل صوتی هم که چیزی حز هشدارنسبت به پیروزی میدان بر دپیلماسی نیست، دقیقا به دلیل این که با آن چه در واقعیت جریان دارد تطابق دارد، پژواکی این چنین گسترده و پر بسامد داشته است.

خود سیستم سرمایه‌داری جدید به یک سلاح‌کشتارجمعی تبدیل شده‌است. اما ما می‌دانیم که، (درعین‌حال)تقریبا به یک مذهب، به خدا و همه‌ی الهه‌ها تبدیل شده است. به نظر می‌رسد نمی‌دانیم چگونه باید عبادت در پیشگاه این محراب را متوقف کنیم.

جالب است وقتی مشاهده میکنیم که اکثر نقد کنندگان سخنان اخیر جواد ظریف، با وجود زدن لقب هایی مانند، شیاد، دروغگو، حامی جنایت های جمهوری اسلامی ایران، گفته های ایشان را به دو قسمت میکنند. بخشی را که مخالف آن هستند، دروغ، شیادی و حقه بازی قلمداد میکنند، اما بخشی را که با نظرات آنها هماهنگی دارد، سند و مدرک تاریخی می نامند. آنها وقتی که به نظرات ضد روسی، یا ضد چینی ایشان میرسند، بخاطر همنوایی آن با استراتژی جنگ طلبانه امپریالیستی، این ادعا های ایشان را به صورت مدرک و سند تاریخی قلمداد میکنند.

ظریف مدعی است که قاسم سلیمانی خواهان صلح بوده و جنگ طلب نبوده؛ علیرغم آتش افروزی در لبنان, عراق, یمن؛ سوریه و آغاز جنگ های نیابتی بی شمار در منطقه. این همان ظریفی است که با پررویی تمام به لنز دوربین های جهان زُل زد و گفت در ایران زندانی سیاسی نداریم؛ همه ایرانیان در ابراز عقیده خود آزاد هستند. این همان کسی است که می گفت ایزوله و منزوی شدن ایران؛ و بی وقفه و لاینقطع بودن حالت انقلابی کشور که حداقل صدها میلیارد دلار ضرر و هزینه داشته است, انتخابی است که ملت ایران کرده اند و به پای آن ایستاده اند و با عشق و علاقه هزینه می دهند.

کنگره دوم حزب چپ ايران (فدائيان خلق) در ماه های آتی برگزار خواهد شد. برنامه سياسی و تدقيق اساسنامه در دستور کار کنگره دوم قرار دارد. شورای مرکزی در اين رابطه دو کميسيون تشکيل داده است تا برنامه سياسی را تهيه و اساسنامه را تدقيق و تکميل کنند.

با آ‌ن‌که تبعیض‌های قومی و موانع ساختاری در حاشیه‌نشینی و جداسازی قومی بسیار مهم هستند، ممکن است این پرسش پیش بیاید که چه‌گونه برخی از خارجی‌تباران در جدال با موانع ساختاری موجود توانسته‌اند موقعیت خود را در جامعه به‌بود بخشند؟ اگر بپذیریم انگیزه، پیشینه و توانایی افراد در میزان «به‌هم پیوسته‌گی» آن‌ها نقش دارد، آیا تئوری تبعیض ساختاری با این خطر روبه‌رو نیست که این عامل های و کنش بین اشخاص و محیط را دست کم بگیرد؟ موضوعی را که در تنوع وضعیت زنده‌گی گروه‌های مختلف در محیط‌های گوناگون مؤثراست؟

رابطه اصلاح طلبان با ولی فقیه، در کل جاده‌ای یکطرفه را می‌ماند که در آن اولی به دنبال جلب محبت "رهبر"، نزدیکی به وی و دستکم ابراز التزام به اراده ولایی اوست؛ دومی اما، نه فقط سیاست ممانعت از ورود اصلاح طلبان به دایره قدرت، که رفتار مبتنی بر دفع هر ندای اصلاح طلبی از ساختار را دارد. این اما مانع از آن نشده که آنان بر تعلق خود به نظام پای بفشرند. ‌استمرار طلبی اصلاح طلبان ریشه‌‌ در پیوند آنها با امکانات مادی در نظام دارد و دلبستگی‌هایشان به اسلام سالاری.

جنبش اعتراضی که زیر پوست جامعه جریان دارد و خواهی نخواهی باز سر بلند خواهد کرد. چنانچه هواداران یک انقلاب توده‌ای صف خود را از اصلاح‌طلبان و تحول‌خواهان متمایز کنند، بدیهی‌ست طبقه‌ی کارگر و دیگر فرودستان بهتر خواهند توانست همدلی طبقات متوسط را جلب کنند و یا دست‌‌کم از بی‌طرفی مثبت آنان در راه پیکار دموکراتیک و خواسته‌های بنیادین جامعه بهره مند شوند.

روی آوردن چین به سوی صحنه ای پر مخاطره، مسلما کمتر از تحول در سیاست خارجی ایران نیست. شعار راهبردی ایران – در 40 سال گذشته - " نه شرقی نه غربی" بوده است. این تفاهم نامه نشانه اولیه ای از کنار گذاشتن این شعار است. حالا : کمی چینی جانشین شده است و به احتمال زیاد رهبری ایران می خواهند "کمی اروپائی" را هم اضافه کنند.

به نظر میرسد انتخابات 1400 برای اکثریت مردم ناراضی فرصتی فراهم نمی کند که رئیس جمهور مورد اعتماد خود را انتخاب کنند. اما می تواند شرایطی فراهم سازد که وسیع ترین طیف اصلاح طلبان ایران، اعم از سکولار یا اسلام گرا، از تشکل های هویت گرا فراتر رفته و، بر پایه برنامه و خط مشی مطالباتی، در یک تشکل فراگیر و قانونگرا متحد شوند. اصلاح طلبان امکان و اهمیت این تحول را دست کم نگیرند و تاثیر آن بر سرنوشت کشور را بس فراتر از مشارکت انضمامی در یک دولت غیر اصلاح طلب تلقی کنند.

گزارش های دیگری هم در ماه های اخیر از سازو کار پرداخت غیر دلاری بین چین و ایران گفتگو می کنند. این را که امریکا یک چنین توهینی را چگونه می تواند هضم کند باید دید. چین برای مقابله با امریکا – حداقل اکنون- تلاش نمی‌کند. برای ایران هم، صادرات نفت و گاز، یک دارایی راهبردی، با پرداخت به ارزهای کشوری مستلزم یک جهش اعتقادی است. در سال‌های اخیر، چین از عربستان سعودی هم خواستار خروج از مدار دلار برای تجارت نفت بوده است.

برپایه‌ی نظریه‌ی تاریخیت آلن تورن جامعه‌شناس فرانسوی می‌بایست درباره‌ی ماهیت جنبش‌های اجتماعی، بیش از بررسی زمینه‌های ظهور جنبش‌های اجتماعی به درک هدف‌هایی که این جنبش‌ها دنبال می‌کنند توجه کرد. از این منظر ریشه‌ی انقلاب ایران را می‌توان در قیام سال 42 جستجو کرد که با توجه به دیدگاه‌های آیت‌الله خمینی از همان آغاز انقلابی دينی، تجددستيز، پدرسالار، غرب ستیز و گذشته‌گرا بود که در رويارويی با مدرنيزاسیون آمرانه‌ی پهلوی به‌راه افتاد.

در واقع فاکتور" X" درباره امنیت و همکاری نظامی تحت پیمان چین – ایران است. دوگانگی دو طرف در مورد موضوع اهمیی ندارد، اگر تنش های بین امریکا- ایران عمیق تر شود، تهران با توجه به مزیت دو جانبه ، دادن اجازه دسترسی گهگاهی چین ( و روسیه) به پایگاه های آن در خلیج فارس برای خنثی کردن حضور امریکا را آغاز خواهد کرد. بی تردید، ایران برای انتقال فن آوری نظامی پیشرفته از چین (و روسیه)، زمانی که تحریم امریکا روی چنین معاملاتی در چهارچوب برجام پایان یابد تلاش خواهد کرد.

هدف اعلام نشده تشویق کشورهای منطقه به حرکت به سوی سیاست های خارجی مستقل، کنار گذاشتن یوق غربی، به ویژه سرکردگی امریکا است. اما شیوه انجام این کار از سوی چین به شدت متفاوت از راهکارهای قهری و اغلب خشنی است که قدرت های غربی به طور سنتی در منطقه اتخاذ می کنند.

بنابر این می بینید که راهی که قدرت در چین شکل گرفته، با تجربه ما در تاریخ غرب بسیار متفاوت است. در نتیجه چینی ها دیدگاه بسیار متفاوتی درباره دولت دارند. در حالی که ما تمایل داریم آن را به عنوان متجاوز ببینیم؛ و فکر می کنیم که دولت چین یک سازمانی است که قدرتش باید محدود و مشخص شود. چینی ها اصلاً این طور به دولت نگاه نمی کنند. نگاه مردم چین به دولت بعنوان یک محرم است (در واقع نه فقط محرم بلکه بعنوان یک عضو خانواده که در حقیقت رییس خانواده بزرگ خاندان است).

 باز کردن درهای ایران بر روی سرمایه داران چینی، می تواند موجب وابستگی گسترده و عمیق ساختار اقتصادی کشور به سرمایه داری چین گردد. این امر می تواند به نفوذ، کنترل و هدایت سیاسی امنیتی، کشور توسط قدرتمداری های حاکمه در چین منجر گردد. همچنین این امر می تواند هر چه بیشتر به سرازیر شدن ارزش های افزوده مؤسسات اقتصادی ایرانی به چین منجر بشود، که بطور طبیعی به نفع مردم ایران ناست.

 در حوزه بدیل سیاسی، جمهوری خواهی مبتنی بر پارلمانتاریسم، دمکراسی و سکولاریسم شکل برتر راه حل ایجابی گذار به اقتدار عقلانی درایران است. ایران با دو تجربه اقتدار سنتی (موروثی) و کاریزماتیک (استبداد دینی) بیش ازهر زمان دیگری از زمینه گذار به اقتدار عقلانی و دمکراتیک برخوردار است. نه تجربه مشروطه خواهی در ایران به ثمر رسید ونه تجربه اصلاح طلبی دینی توانست هموارکننده گذار به اقتدار عقلانی و دمکراتیک در ایران شود

اما درباره آقای رضا پهلوی چه می توان گفت؟ اینکه نام ایشان درپای بیانیه نه به جمهوری اسلامی در کنار اسامی دیگر امضا کنندگان بدون پسوند یاپیشوند «شاهزاده» و نظایرآن آمده است، بخودی خود عاملیست مثبت. اما مهمتر از آن سخنان رضاپهلوی در جمع طرفداران سلطنت مبنی بر نقد حکومت موروثی و ترجیح نظام جمهوری برنظام پادشاهی است. او در بحث خود به درستی از موضع یک کنشگر مدرن و امروزین، با تکیه بر مبانی دموکراسی، باعزیمت از اصل بنیادین انتخابی بودن همه مقامات برپایه شایستگی های فردی...

ما در سطح جهان با دو گرایش سخت متضاد روبه‌رو هستیم. یکی فرآیند جهانی شدن است که حتی مشروعیت ایدئولوژی دولت ها ی ملی را تا حدودی خدشه دار کرده است. مثلا در اروپا ما شاهد اتحادیه اروپا هستم و بدین ترتیب هر شهروند کشورهای اروپایی، هویت چندگانه‌ای پیدا می‌کند که فقط با هویت‌های ملی قابل توضیح نیست. بنابراین فرآیند جهانی شدن، از یک‌طرف ناسیونالیسم و واگرایی و انزواجویی را کمرنگ و هم‌پیوستگی‌های فرا مرزی و فرا ملی را تقویت کرده است.

با انجماد مطالبات کلان مردم و تقلیل صورت بندی آن ها به «نه»، گفتمانی وجود دارد با ماهیت فرافکنانه که درونمایه اصلی اش علاوه بر انتزاع سازی و مثله کردن واقعیت های انضمامی مطالبات جنبش های اعتراضی و در تناظر با آن در عرصه هویت سازی، برساختی است مبتنی بر اصالت مقوله های انتزاعی چون «هویت ایرانی و ملی و امثال آن»، تا از این طریق بتوان خصلت انضمامی و مشخص مطالبات مردم را تخطئه کرد.

چند چیز باید بی درنگ انجام گیرد. رئیس جمهور بایدن باید طبق وعده خود پایان دادن به حمایت امریکا از" عملیات تهاجمی" ائتلاف پایان دهد ودر روابط عربستان – امریکا تجدید نظر کند. حمایت تقریبا بی قید و شرطی که امریکا از عربستان سعودی به عمل می آورد باید خاتمه یابد. کاهش کمک ترامپ باید لغو شود و باید به نحوی که یمن بتواند از قحطی اجتناب کند کمک اضافی کافی تامین شود.