Direkt zum Inhalt

رحمان

دنیایِ واژگون
انتهایِ شب را می شمارم
جنونِ مرگ
چشمانم روشن شد
مانده قابی کهنه در نگاهم
نگاهم بال می‌زند
کهریزک قتلگاهی در آخر دنیا
همه کارت‌ها سوختند
پهنه های تنهایی
بگذار باران ببارد
از میانهِ شب
در انتظارِ باران
چشمان بیدار
نخستین شکوفه  بدون بهار
ببار باران
دوباره باز می گردیم
پشتِ کلمه ها
زیر پایمان را خالی کردند
قلبهایِ شعله ور
زمستان عقیم
شبِ شهر
در رثایِ زنانِ میهنم
ستاره ها
عطرِ گلِ سرخ
آوار!
غزه آخر دنیا
سپیدارِ جوان
برای غزه
آوردگاه
شبروانِ پاییز